شعری در رابطه باخاطرات منقرضه در اسفاد قدیم

خاطرات منقرضه

دوشنبه, ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷، ۰۱:۳۳ ق.ظ

محمدعلی خالقی

۱ نظر

بنشین  با هم کمی گپی زنیم 

از قدیما و اون جوونا نگذریم 

گر بگم از بهرت ای دوست پیر مشی 

گر بود رویت سفید     قرمز  مشی

روزی بود  و    روزگاری داشتیم

گو گله و  خر گله    می داشتیم

هر که دو تا گو مداش کیف  می داش

گر ماست و سر شیر فراوو می داش

یا اگر مرغ وخروس هم می داش 

قد قدان تخمرغ به زنبیل می داشت

خیت پیاز سیرموک و کاه یادش بخیر 

بزغاله و شیخ روا     یادش بخیر 

کلب پیاز   علف کرده    سو مزنی 

داس مایی یا گو خوره گو مزنی 

سیم داغ !  گو موخوره یا بیارم

صبر کو   یک سیم سرخ بیارم

سر صبح   یک انار ترش بیار 

تا ده مین خیتا توره خو بنیا

یا که انار مبره یک سیم وپکنیک ره بیار

عجبا ای روزگار باز ده کجار

گندم سر زعفرو    او ره بیار

پی باغو ره او دادم فردا عمله درم

خر و جقد وماله یک رسمون کم درم

چه سواری داره ده ری مله یک پایه

شاشا  پل ره بگی   ترگز اناری مایه

خرا هم مونده شدن پیزور ببن قب نکنه

گردن اور محکم بگی زن صحبخور مایه

بگذریم    پل خیت هم ، موشی شده

موتور اژ ، یا هم ، پنج کیلویی کاه مایه 

یادمه موتور اومه ده جو کرتی قرش اژ

باز مترسم که همو موش عینکی مر مایه

اگر ای بار دگه و موتور اژ و روغن چل

ا همو موش و همو غرش اژ و مه بم

کلکو کنده شده گور  صحب خور مایه

بخدا مونده شدم وگر نه تا صبح بریتو

اقدر حرف مزدم   ولی یه اما داره 

حرفوکه حرف میره اوسونه داستان مایه

                   خالقی در اسفاد وطنم

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

شعر کلاغ مهیج

کلاغ مهیج

یکشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۰۴:۱۳ ب.ظ

محمدعلی خالقی

۱ نظر

همی می گذشتم ز راهی به خویش            در ان گوی بودش درختی به پیش

 

شنیدم    که  زاغی درختی    پرید             مهیج  ز ان   شاخه ها    می پرید

 

مرا بولهوس بر درخت میوه کرد                به چند دانه از  حاصلش خیره کرد

 

ندانم پس از من چه آید به پیش                که در ان درخت لانه ای بود پیش 

 

که می خوردم از ان درخت بر هوس           ز ناگه می افتم      از شاخه  پس 

 

کلاغان بر من       هجوم  آورند                  که همچون عزایی  به دل آورند   

 

به فکر رفتم از ان درخت افتنم                  مرا مست بودش     ز ره پیشه ام  

 

پشیمان شدم من ز اندیشه ام                     ندانستم از کرده ام     شیشه ام  

 

مرا با خدایم که  رحمت ز اوست                کلاغی به لانه که همخوابه دوست  

 

                             شاعر خالقی اسفاد (عرفان)

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

چشم روزنه ای است رو به تباهی و راستی مواظب حرکات چشمهایمان باشیم.

راستی و تباهی

دوشنبه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۸، ۱۱:۲۰ ق.ظ

محمدعلی خالقی

۰ نظر

از روزی که انسان بر روی زمین ظاهر گشت با دو نیروی راستی و تباهی سرنوشت انسان رقم خورد 

چشمهای انسان نقش مهمی در انچه می بیند و اطاعت می کند دارد . انچه چشم می بیند به عقل دستور می دهد و عقل اجرا می کند 

ما تصور کنیم این دو نیرو هر ان ما را دنبال می کنند . یکی خدایی و دیگری شیطانی  نیروی خدایی ما را به سمت خداوند  راهنما می کند و صدایی شیطانی هر لحظه روبرو و پشت سرمان ظاهر می شود تا ما را گمراه کند . 

چشمهایمان اول چیزی است که این دو نیرو را مشاهده می کند و به عقل انتقال می دهد. نیروی خدایی  به ما می فهماند که مواظب چشمهایمان باشیم و بر هر گناه و تباهی ببندیم و نیروی شیطانی سعی در گمراه کردن ما به سوی گمراهی و ظلمت و کج راهی دارد

شیطان بزرگ کسی بود که بر پیامبران و ادم رحم نکرد و ادم را از بهشت برین بیرون انداخت و او باعث اولین قتل در روی زمین شد که توسط فرزند ادم اتفاق افتاد

ما در سرزمینی رها شده ایم که پر از فتنه و اشفتگی ایست و چه بسا که خواهیم دید چه افرادی در جهان دیگر که چشمهایشان را از دست داده اند و ارزو خواهیم کرد کاش چشم نداشتیم و نمی دیدیم  انچه را که امروز می بینیم 

 

امروزه چشمهای انسان از عقل پیشین گرفته اند 

چشم اولین روزنه ایست که از طریق تباهی عقل را از دست می دهد 

و کاش انسان انسانتر

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

مرحومه مغفوره صفاره نظری

   خانوادهای محترم یعقوبی مصیبت در گذشت مادر گرامیتان را خدمت شما و سایر فامیل وابسته تسلیت عرض نموده واز درگاه خداوند برای آن مرحومه غفران الهی وبرای باز ماندگان صبر وشکیبایی مسئلت دارم.
روحش شاد..

کینه و اشک داستانی ایست که بصورت شعر در امده و کینه می خواد فتنه ای بین اشک ایجاد نماید .

کینه و اشک

شنبه, ۱۸ اسفند ۱۳۹۷، ۰۵:۴۷ ب.ظ

محمدعلی خالقی

۰ نظر

کینه از اشک چنین می پرسد 

نیست بین غم و شادی ز میان دل تو 

تو برای غم خود گریانی 

یا از این حادثه شوق چنین لبریزی

من از آن آمده ام که میان غم و شوق دل تو فتنه کنم 

اشک در ذائقه ای می گوید 

در میان دل من کینه ی  تو نیست عذاب 

اشک در من شده است مرهم من 

که تو را با چند اشک

 از دلم می شویم 

من فرو می ریزم 

بر تمام دردها ،نیرنگها 

حتی تو 

بنشین و بنگر 

 تا غبار هر درد 

بزدایم و بشورم با اشک 

اشک را هدیه کنیم 

اشک را هدیه کنیم 

شاعر ::::؛خالقی (عرفان)

به امید روزی که هر انسان با هر نیت و دلی که داره قلبامون رو  با عشق ،پاکی یکرنگی به همدیگه هدیه کنیم .

مثل این شعر تمام کینه ها دردها و نیرنگها را با قطره اشکی بر دل بشوریم و دور بریزیم 

نیکوست هر انسان طبق آیین کتاب مقدسش که آن را باور دارد و دوست می دارد و می پرستد گذشته و آینده خود را بنگرد و بیاراید 

حتی آنگه که دیر شده است خداوند رئوف و مهربان است و توبه پذیر هیچ گاه دیر نیست

 بزرگ و عاقل کسی است که در هر اتفاق بد  بتونه خودشو کنترل کنه و صبور باشد توجیه رو بزاریم کنار اگه بخوام یک موضوع کوچیک رو توجیح کنیم بزرگ میشه و اونوقت قادر به کنترلش نیستیم  و دیگه موضوع کوچیک نیست بلکه یک فاجعه است 

لبخند  بهترین هدیه است در برابر اتفاقات بد 

و بزرگترین اتفاقات هدیه ایست از جانب پروردگار  

منتظر هر حادثه یا  ( هدیه )  در زندگی مون باشیم و با لبخند بپذیریم 

اشک شوقی رو به هم هدیه کنیم وبزداییم و بشوریم آن دلی را که به درد و غم خود آغشته است

دوست دارتان.    خالقی اسفاد

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

شعر جاودان بی تکرار از خالقی عرفان

جاودان بی تکرار

سه شنبه, ۶ شهریور ۱۳۹۷، ۰۷:۰۳ ب.ظ

محمدعلی خالقی

۱ نظر

دلم تنگ کلبه ای ایست که امروز آثارش نقش زمین است و خاطرش یاد اور تمام رویاهای کودکی 

همان کلبه ای که بوی خشت های کاه گلی ،بوی دگدانهای اتشی ،بوی صفا و بوی صمیمیت داشت 

دلم هوای دیاری ایست که نامش جاودان بی تکرار بر زبانها گفتار است 

و به شهرت وطن نام است

دلم هوای عطر بکر بوته هایی ایست که دیگر رنگ تکرار ندارد.  

           اه ای صدای زندانی 

           اه ای هوای تنهایی

 

دلم گاهی برای تنور داغ مادران گل می گیرد 

 

                         برای بام های مهتابی 

                                  برای ماه های عرفانی 

                                        و برکت های باغبانی

 

          برای گریز بهاری و سکوت تنهایی 

 

                    آیا باران دوباره خواهد بارید 

                    آیا دریچه تنهایی  بار خواهد شد 

                    و آیا زمان شکوفایی خواهد رسید 

                                        

                                         خالقی اسفاد

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

یک روز برای همیشه وداع می کنم

وداع رنگی

یکشنبه, ۴ آذر ۱۳۹۷، ۰۲:۵۵ ب.ظ

محمدعلی خالقی

۰ نظر

یک روز برای همیشه وداع می کنم 

 

           وداع خاموش 

 

                   وداع یاران

 

                      وداع رنگی 

 

و چه تلخ است پایان راهی که 

 

برای همیشه ترک یاران رنگ سیاهی است.     

 

           چشمهایم را می بندم 

 

              شاید خوابی آرام و جاوید در راه باشد  

 

خالقی 

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir