زلال آب

 

       

 

 

          عکسم را در زلال اب می بینم 

          زمان  می گذرد 

          خانه ام را با خاک خواهم ساخت 

         جسدم را با اب و خاک دفن خواهند کرد

          خالقی (عرفان )

۱۲ اسفند ۹۷ یکشنبه 

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

یادی از مادران اسمانی ، روحشان شاد

مرحومه بی بی ام البنین حسینی روحش شاد

انتصاب دکتر ظاهری اسفاد

 

 

با سلام واحترام

 

#افتخاری_برای_خراسان_جنوبی_اسفاد

✅ انتصاب دکتر ظاهری اسفاد به سمت  "معاون توسعه مدیریت،حقوقی ومنابع اداره کل "  محیط زیست تهران.

برداراجمند

جناب آقای دکترمحمدطاهرظاهری

سلام علیکم

انتصاب به جا وشایسته شما که نشان از درایت،لیاقت،مدیریت انقلابی وکارآمددارد را خدمت شما تبریک عرض نموده،امیدوارم با اتکال به خداوند متعال در تمام مراحل پیش رودر خدمت به مردم موفق وپیروز وسربلند باشید.

      

شاهرود اسفاد . قلب اسفاد ، شاسکوه میلاکوه ، ارامستان اسفاد ،

 

تعریف جغرافیایی شاهرود اسفاد 

 

رگی که از منتهی الیه جاده تا ارامستان اسفاد و از ارتفاعات شاسکوه و میلاکوه به مقصد چه په یو و  سیخ و کندله سخن می گوید . خخخ

 

زدست دیده و دل هر دو فریاد

مکن کاری که پا بر سنگت آیو 

 

جهان با این فراخی تنگت آیو 

 

چو فردا نامه خوانان نامه خونند 

 

تو وینی نامهء خود ننگت آیو 

 

غم عالم نصیب جان ما بی 

 

بدور ما فراغت کیمیا بی 

 

رسد آخر بدرمان درد هرکس 

 

دل ما بی که دردش بیدوا بی 

 

دو زلفانت گرم تار ربابم 

 

چه میخواهی ازین حال خرابم 

 

ته که با مو سر یاری نداری 

 

چرا هر نیمه شو آیی بخوابم 

 

بیا یک شو منور کن اطاقم 

 

مهل در محنت و درد فراقم 

 

به طاق جفت ابروی تو سوگند 

 

که همجفت غمم تا از تو طاقم 

        

  عزیزا کاسهء چشمم سرایت 

 

میان هردو چشمم جای پایت 

 

از آن ترسم که غافل پا نهی تو 

 

نشنید خار مژگانم بپایت 

 

زدست دیده و دل هر دو فریاد 

 

که هر چه دیده بیند دل کند یاد 

 

بسازم خنجری نیشش ز فولاد 

 

زنم بر دیده تا دل گردد آزاد 

 

بیا تا دست ازین عالم بداریم 

 

بیا تا پای دل از گل برآریم 

 

بیا تا بردباری پیشه سازیم 

 

بیا تا تخم نیکوئی بکاریم 

 

درخت غم بجانم کرده ریشه 

 

بدرگاه خدا نالم همیشه 

 

رفیقان قدر یکدیگر بدانید 

 

اجل سنگست و آدم مثل شیشه 

چرا دایم بخوابی ای دل ای دل 

 

ز غم در اضطرابی ای دل ای دل 

 

بوره کنجی نشین شکر خدا کن 

 

که شاید کام یابی ای دل ای دل 

شب تار و بیابان پرورک بی 

 

در این ره روشنایی کمترک بی 

 

گر از دستت برآید پوست از تن 

 

بیفکن تا که بارت کمترک بی 

مو کز سوته دلانم چون ننالم 

 

مو کز بی حاصلانم چون ننالم 

 

بگل بلبل نشیند زار نالد 

 

مو که دور از گلانم چون ننالم 

باباطاهر

شعر اسفاد شاعر مرتضی حسینی

 

زادگاهم !    خدا     نگهدارت                                     دل     ما     زیر   خط     پرگارت

ما همیشه  به   یاد  تو  هستیم                                 گر  چه   از   نان  تو  نظر  بستیم

ابر  و  باران    همیشه   مال   تو                                 بهترین   آب   خوش  به  حال تو

 عالمانی      بنام       داری     تو                               هر چه  خوبی  ، تمام  داری  تو

ای   زمین  همیشه  حاصل  خیز                                کمرت راست کن  کمی    بر  خیز

خیز و بنگر  دوباره  جان  داری                                      در  تن   خسته   هم    توان   داری

آب  افزون  به لطف حق گردید                                   در تن    خسته   یک   رمق   گردید

باز   جای    قنات    زیبا     هست                                 چایی        آتشی   مهیا     هست

نبض مردم به حرکت آمده است                                سوی  این  قلعه  برکت آمده است

باز  این  دِه  دوباره  آباد   است                                 عشق  مردم   یقین  به  اسفاد است

این  قنات  آب    معدنی   باشد                                  توت ها     مثل         بستنی     باشد

چون   انار    بهشت    در   اسفاد                                تا    همیشه    چنین     شوی    آباد

"مرتضی "گفت   قصه      اسفاد                                قصه     گل     و     شاخه   شمشاد

                                                         شاعر : مرتضی حسینی اسفاد

💖اسفادخبر👇

پلبند (چهار بیتی محلی تربت جام )

به پلبند می روم گندم بکارم              خبر از دختر بیگم بیارم

به ضق چیشکای دوست و دشمن                طنو و تیشه و هیزم بیارم

**********

به پلبند می روم مِندَو بکارم               خبر از خوهَر خسرو بیارم

هزاران دوست و دشمن در کمین اند          گل پژمرده را اِشطَو بیارم؟

**********

به پلبند می روم که نان بیارم              خبر از خوهَر رحمان بیارم

خبر از خوهَر رحمان چی باشه                    مُرُم که زیره از کرمان بیارم

**********

به پلبند می روم شلغم بیارم                حسابا خور کنم دل جمع بیارم

اگر چیزی برایم مونده باشه               گُلی و گُل بِنه با هم بیارم

**********

به پلبند می روم که زن بگیرم            جوالی توگی و اَرزن بگیرم

به پیش خالو و عامو و عمه                 گردن خور کج کنم دامن بگیرم

**********

به پلبند می روم جارو بیارم                          بگیرم دختر خالو بیارم

زبون خوش اگه کاری نباشه             به صد سِحر و به صد جادو بیارم

**********

به پلبند می روم اَنبِز بیارم                   خبر از خوهَر پروِز بیارم

سه تا دارم مثال بره آهو           گلی جان را بِری سر رِز بیارم

**********

به پلبند می روم که زعفرونه              تمام کوی و کوچه گل پَرونه

به مادر دخترای پر ناز و غمزه            کسی داد مرا کَی می رسونه؟

**********

به پلبند می روم آباد گشته                 دو زن داری مگر آزاد گشته؟

پی یَر مرتضی دو زن گریفته             حسینا هم مگر داماد گشته ؟

**********

ز پلبند می روم که سال خشکه                    زِ غم پُر باد گشتم مثل بُشکه

بغل که می کنم بره گُزَل را               بوی پشکل مثال بوی مُشکَ

چهار بیتی محلی تربت جام 

صفات حیوانی و انسانی

 

شیر مظهر شجاعت و دلیری است .

انسان از نماد هر حیوان برای شخصیت های خودی استفاده می‌کند . و در واقع در بعضی از اشعار و گفتارها از احساسات و رفتارها یا صفات حیوانات سخن می گوید .

.بعنوان مثال سگ یا اسب از باوفایی   یا شیر نماد شجاعت و دلیری ، 

یک شیر هیچ گاه برای شکار نگران یک گله ی گوسفند نیست همون طور که از قدیم گفتند بهتره یک روز مثل شیر زندگی کنی تا یک عمر مثل گوسفند .

اما چه شیر باشی چه گوسفند 

یک روزی از پای در میای و اون روز روزیه که کفتارهای لاش خور بر مزارت جشن می گیرند .چه چرخش عجیبیه 

 

آدما ذاتشوت می گن مثل حیواناته نمی دونم این قاعده چقدر صادقه 

ولی چقدر خوبه آدم مثل شیر شجاع و با وقار باشه و مثل سگ باوفا و سپاس دار .اما انسان هم روزی می میره 

 حالا انسان شجاع داریم که مثال شیر مرده و انسان ضعیف داریم که مثال گوسفند و انسان بلند پرواز مثال عقاب  

که همه همه باید یه روزی بمیرند . چه باوقار و چه سگ صفت .

آدمی از روز تولد می‌داند که روزی خواهد مرد . 

بله فلسفه ی نگرش این قانون راجع به این دنیا چیست و یا می شه گفت نیست . و مرگ کلی و همگانیه برای هر موجودی که جان دارد . حتی گیاهان و درختان و یا آبزیان 

چرا که انسان حسن عمل را بنگرد.و به سوی عمل صالح بیاندیشد 

اگر انسان می دانست که مرگی نبود چه پیشامدهایی بوجود می آمد.  

این دنیا مقدمه حسن اعمال انسانی برترین موجود زنده دنیای فانی 

نگارش خالقی 

 

تصویری زیبا از برادران صادقی اسفاد

شعر زیبای سقوط از داریوش اقبالی

 

وقتی که گل در نمیاد
سواری اینور نمیاد
کوه و بیابون چی چیه

وقتی که بارون نمیاد
ابر زمستون نمیاد
این همه ناودون چی چیه

حالا تو دست بی صدا
دشنه ی ما شعر و غزل
قصه ی مرگ عاطفه
خوابای خوب بغل بغل

انگار با هم غریبه ایم
خوبیه ما دشمنیه
کاش من و تو می فهمیدیم
اومدنی رفتنیه
اومدنی رفتنیه
تقصیر این قصه ها بود
تقصیر این دشمنا بود
اونا اگه شب نبودن
سپیده امروز با ما بود
سپیده امروز با ما بود

کسی حرف منو انگار نمی فهمه
مرده زنده, خواب و بیدار نمی فهمه
کسی تنهاییمو از من نمی دزده
درده ما رو در و دیوار نمی فهمه

واسه ی تنهاییه خودم دلم می سوزه
قلب امروزیه من خالی تر از دیروزه

سقوط من در خودمه
سقوط ما مثل منه
مرگ روزای بچگی
از روز به شب رسیدنه

دشمنیا مصیبته
سقوط ما مصیبته
مرگ صدا مصیبته
مصیبته حقیقته
حقیقته حقیقته

تقصیر این قصه ها بو
تقصیر این دشمنا بود
اونا اگه شب نبودن
سپیده امروز با ما بود