یک نفر کفشی به پا داشت
یک نفر چوبی به دست پایی نداشت
سگ برای لقمه ی نانی وفا داشت
خر که در اخر گندم غرق بود عقلی نداشت
ان که در اموال دنیا غرق بود ایمان نداشت
بی نوا می داشت ایمان او به تن پیرهن نداشت
یک نفر در مجمعی کیف تمسخر می گرفت
خنده ای می کرد بر روی رفیق
همچون که خر پالان نداشت
حافظی قران را پندار ایمان می نوشت
می نوشت اما چو شیطان در عمل ظاهر نداشت
یک نفر نان داشت اما
او چرا دندان نداشت .
خالقی اسفاد
۰ نظر
۲۲ ارديبهشت ۹۹ ، ۰۰:۲۸