تحصیل قدیم اسفاد

تحصیل در عصر اخوند ملا عبد الوهاب ومعلم قران کبله میرزا مسیح

 

 

اگر چه زندگی در دوران قدیم سختی و مشقت  خودش را داشت ولی به هیچ عنوان با دنیای امروزی قابل قیاس نیست  این مطلب مربوط به پنجاه وشصت سال قبل می باشد .

یکی از سختی های عصر قدیم تحصیل در شرایط سخت بود .

 درس خوندن زمان قدیم برای پدرانمان بسیار دشوار بود.  چرا که در ان زمان نه وسیله ای بود. ونه تلفن ونه وبرق و نفتی 

انواع مکتب خانها در عصر قدیم به دو نوع عمومی و خصوصی بود 

  نوع خصوصی برای افراد اعیان و اشراف و عمومی برای عامه،  این موضوع در اسفاد  قدیم اعمال نمی شد بلکه در عصر قدیم و شهر نشینان مورد اجرا بود .

مکتب اولین اموزشگاه تحصیلی در ان عصر بود که مدیریت ان توسط اخوند ملا وهاب ومدیریت  قران خوانی با  اخوند کبله میرزا مسیح بود 

محل مکتب از دکان یا اتاق بزرگ گلی بود .  که داخل ان حصیر ، نمد کهنه ،تخته سیاه ، میز  وچوب وفلک و چند ترکه از انار بیش نبود . 

این جریان مربوط به نوجوانی افراد زیر با ذکر نام  ونام خانوادگی بیان می شود 

خواجه غلامعلی عظیمی ,حاج الله نظر زارعی , میرزا ابراهیم خالقی , حاجی ناظر عطایی  ,  کربلایی غلام نبی شهریاری , حاج ابراهیم شهریاری , حاج محمد کلوخ قنبری , حاج حسین علی عظیمی , کربلایی  حسین علی قاسمی , میرزا عباس قلی قاسمی , حاجی میرزا محمد خالقی , میرزا حسین خالقی ,حاجی محمد حسین جعفری , شیخ هوشنگ  پسر حاجی عبدالحسین ,ملا عباس عابدینی , ملامحمد اخوند , وملارضا اخوند وبسیاری از دوستان که از قلم افتادن .

 

 مکتب اسفاد قدیم مکان ان در روبروی مسجد قدیم قلعه اسفاد در خانه اخوند ملا وهاب بود .که مسئول اموزش قران ووالف بای اولیه در حد روخوانی  ، درس اول الف وب  وبعد هم سی پره (به معنی سی ورق)وبعد صد کلیمه (به معنی صد کلمه ) که شامل یادگیری کل دوره اموزشی دوره ابتداعی ان زمان می شد .

جمعا دانش اموزان در دوره مکتب خانم واقا حدودا به چهل نفر می رسید 

معلم قران مرحوم کربلایی میرزا مسیح بود . (روحش شاد )

سال اول تا چهارم در روستای ابیز تدریس می شد که دانش اموزان پسر در راه پای کوه از قلعه قدیم اسفاد تا ابیز پیاده این مسیر رفت وبرگشت  را می پیمودند . وهر دانش اموز صبحانه و نهار خود را با خود می بردند 

 ساعت حرکت از اسفاد صبح ساعت شش که با پای پیاده یک ساعت راه بود 

مدرسه قدیم ابیز در قلعه قدیم در باغ مرتضی قلی خوان  که باغی بزرگ  دارای درختهایی از  میوه ودارای چند تا کلاس وحوض اب بزرگی بود که در زلزله 76 تمام قلعه ابیز با خاک یکسان شد . 

معلمان بزرگوار ابیز هم  راتقی ,صفاجو ,صعودی  نام داشتند 

واین روند همین روال چهار سال با پای پیاده رفت وبرگشت با سختی ومشکلات خودش ادامه می داشت . 

نگارش محمد علی خالقی

راوی حاج عباس قلی قاسمی