روزه در اسفاد قدیم
اسفادیها به کلمه روزه ؛ دو روزه می گویند . البته معلوم نیست چرا به این نام شهرت یافته است.
اسفادیها به روزه گرفتن بسیار مقید هستند و روزه گرفتن در اسفاد قدیم هم کاری سخت و دشوار بود.
شرایط کاری اسفادیها طوری بود که با دهان روزه به کارشان ادامه می دادند. پخت نان . کشاورزی و دامداری . آبیاری . رفتن به هیزم . زراعت و کشت و کار . و سایر کار های سخت برای ماه رمضان اگر در تمام ماه های سال گردش داشته باشد وجود دارد .
فصول بهار و تابستان سخت ترین روزهای روزه گرفتن در اسفاد است .
خشکی هوا و رطوبت کم ، و روزهای طولانی باعث تشنگی و گرسنگی می شود.
در اسفاد قدیم این همه امکانات و رفاه و آسایش و خورد و خوراک وجود نداشت.
نبود ساعت و زنگ بیداری و بلند گو خیلی اوقات باعث می شد بعضی افراد نتواند به موقع در سحر بیدار شوند و یا خیلی زود بیدار می شدند و یا خیلی هم دیر و یا هم خواب می ماندند.
البته همسایه ها هم گاهی اوقات سحر همدیگر را بیدار می کردند و صدای اذان صبح و غروب را به گوش هم دیگر می رساندند.
شو خوانی و مناجات سحری کمک فراوانی به بیدار شدن در سحری می نمود.
به علت نبود بلند گو، صدای موذن به خوبی شنیده نمی شد . و خروس خون سحر و سفیدی و سرخی فلق و شفق برای سحر و افطار ،ملاک قرار داده می شد.
افطاری و سحری بسیار ساده و از غذاهای گرم و پختنی و ساده تشکیل می شد .
حتی در زمان قدیم با آمدن ماه رمضان بخاطر حذف وعده اصلی غذایی مردم که نهار است خرج و مخارج مردم کمتر می شد و بخاطر افطار و سحری ساده ، از اخلاص برخوردار بودند و هدف اصلی روزه بهتر محقق می شد.
امروزه با آمدن ماه مبارک بجای انباشته شدن مواد غذایی با کمبود مواد غذایی و گرانی مواجه هستیم.
افطاری و سحری تشریفاتی با مخلفات فراوان و گوناگون دیگر در انسان تشنگی و گرسنگی ایجاد نمی کند تا از حال تشنگان و گرسنگان آگاه شویم.
امید است با تجدید نظر در مصارف عمومی به هدف اصلی روزه که همان تقوی و اخلاص و قرب الهی است برسیم.
ماه رمضان ماه نور و معرفت و هدایت است .
ماه رمضان از بالاترین درجه معنویت نسبت به سایر ماه ها برخودار است و بالاترین درجه معنویت در این ماه شب های پانزدهم به بعد است که اوج معنویت ماه است .
آنقدر معنویت و نور ،که بستری شده است برای نزول قرآن که خودش نور است .
جالب آنکه این شب های نورانی مصادف شده است با شهادت مولای متقیان ، قرآن ناطق .
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندران ظلمت شب آب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
این شب قدر که آن تازه براتم دادند.
موفق باشید کریمی آوای اسفاد