سور و کدیسک

در گذشته های نه چندان دور برای حصار کشی حیاط و باغ از سنگ و گل استفاده می کردند  بارشهای زمستانی باعث میشد که گل موجود در دیوار خیس شده و سنگینی سنگها باعث تخریب دیوار شود برای جلوگیری از این کار سر دیوارها را با سور و کدیسک می پوشاندند که دسترسی به بالای حصار را مشکل می کرد و هم همچون چتری بر فراز دیوار از نفوذ آب باران به لایه های سنگ و گل جلوگیری کرده و آب باران را به اطراف هدایت میکرد. 

رویشگاه اصلی این گیاهان رودخانه ها و سنگ لاخ ها بود از جمله بازه لشکر، بازه خاک تنور و شاهرود، که چون برداشت این گیاهان زیاد بود رو به نابودی رفته بود. در سالهای اخیر که استفاده از این مصالح سنتی منسوخ شده فرصتی برای رشد مجدد و سرسبزی طبیعت فراهم شده است که به ویژه در فصول خشک سال تنها سرسبزی این مناطق می باشند.

رضا اسماعیلی

از این گیاه در قدیم بعنوان جارو هم استفاده می شد که از دوام بالایی برخوردار می باشد