یادی از مدارس قدیم ابیز سال 1350

حقیقتی از سال تحصیلی ۱۳۴۹ -۱۳۵۰ است نه خاطره: امسال سال تحصیلی شروع شده وهمه بچه ها درمدرسه ثبت نام کرده اند.تنها ساختمان مدرسه  آبیز  توکوچه اسیاب بین باغ حاجی سلیمی و حاجی ناصحی واقع شده البته جوی آب باغ کبله فقیر مدرسه راازباغ آقای ناصحی جدا کرده است.درکنار این جوب دو اصله درخت الوچه ترش وچنددرخت انار وجوددارد انتهای جوب میخورد به باغ کبله فقیر تنهامدرسه کاهگلی وگنبدی شکل آبیز ازهشت اتاق تشکیل شده است وهنوز طبق نظام قدیم دبستان شش کلاس دارد البته فکر کنم  آبیز  دبیرستان هم دارد ازسمت غرب روبروی درختای انار وارد ساختمان مدرسه که میشوی ازسمت راست اتاق سوم کلاس اول است ومعلمش هم آقای باور یا(بابر) است مدیرمدرسه آقای غلامی سرایدار آقای صفاجو (خدارحمتشون کنه)البته حرف ایشون دربیشتر موارد ارجح تر برحرف مدیر ومعلمین است.ابهتی که ایشون دارد درهیچ معلمی دیده نمیشود.معلمین دیگر آقایان پدید بارانزهی فاضلی که فکر کنم ایشون دبیرستان درس میدن و....که یادم نمیاد.همونطور که گفتم کلاسها بامشون کاهگلیه وهر ساله قبل اززمستون کاهگل میشه که آب بداخل نفوذ نکندمدرسه ی مابه سبک سی چهل سال آینده دیوار وآبخوری وتوالت ندارد .باورش برای شما آیندگان سخته میدونم ولی همینه که هست یک واقعیت تلخ وغیرقابل تصور برای شما ولی هست.از بهداشت خبری نیست یعنی بهداشت ازما گریزونه وسازگار نیست .بجای توالت چارپنج چشمه شبیه به دستشویی باارتفاع نیم متردیوار که اونم بعضیهاش ریخته بدون سقف وبدون سنگ توالت تعببه کردن .خیلی اسفناکه دخترهایی که باما درس میخونن قبل ازساعت تفریح برای رفع حاجت میرن همونجا البته بنوبت دونفر چادر میگیرن دورش تا الی آخر.یادم میادسال بعد ا ومدن یک دسشویی دوچشمه آجری بقول ما شهری ساز درست کردن که یک چشمه مال دختراشد ویک چشمه مال معلما ومدیر.ماپسرا که باکمال پررویی هرچند دردید هم هستیم ولی عادیه یعنی مجبور هستیم کارمونو انجام میدیم .کلی هم درحین رفع حاجت به هم سنگ پرتاب میکنیم .دیگه توالت اینجوری روکسی کنترل نمیکرد که آفتابه ای داره استفاده میشه یانه .دیگه شما آیندگان وضعیت بهداشت مدرسه مارو حدس بزنید وتفسیر کنید .هرروز صبح ازخونه که میایم مدرسه کتابارو میذاریم تومیز ومیایم آت آشغالای دوروبر مدرسه روجمع میکنیم بعد میریم لب جوی او روبروی مدرسه جلوی درباغ آقای حسنی ودرخت جوز بزرگه واونقدر ازماسه های توی جوب به پشت دست مون می مالیم که سفید بشه تا آقای مدیر اگر دستارو نگاه کرد باچوب نزنه پشت دستمون.(اون موقع هامابه معلما هم میگفتیم آقای مدیر) لب جوب میمونیم تا سروکله معلم یامدیر مدرسه ازدرسرای خان که پیدامشه همه یک صدا داد میزنیم آقای مدیر اقای مدیر ......وهمه میریم توصف منتظر دعای صبحگاهی که بشتر وقتا توسط آقایی بنام حسینی ازدانش اموزای فندخت فکر کنم خوانده میشد.مدیر میاد بعد دعا دستارو نگاه میکنه وهرکی دستش کثیفه با ترکه های اناری خیس خورده توجوب کبله فقیر یابه کف پا یابه کف دست تنبیه میشه.هر معلمی روش خاصی برا تنبیه کردن داره آقای بابر میگه نفر درازبکشه ودونفر پاهاشو بگیرن بالا وتاترکه چوب خورد میشه فلک بشه آقای پدید بادستش چونه یا (کلفت پایین) نفرو میده بالا ودودستی شپلق میزنه دودستی توگوش دانش آموز خاطی .نفراتی هم هستن که عزیزدردونه ان تخته پاک میکنن میرن ازدفتر گچ میارن یا میرن از دفترگز یاهمون ترکه اناری یاالوچگی میارن ماهم که بی زوال نشستیم یاسرمون توکتاب خودمونه یا ازترس میلرزیم . بچه های اسفاد ونوده صبح که می آیند کتاب هاودفترو قلم شونو ازتوی توبره برمیدارند وتوبره شونو روی درختای انار لب جوی کبله فقیر آویزون میکنن .وحق ندارن توبره شونو بیارن داخل کلاس.کلاس از ساعت ۸تاساعت ۱۲ظهر وبعد ازظهر ازساعت ۲تا۴هست به بجه های نوده واسفاد خارجگی میگویند .ساعت سه ونیم یکی از ته کلاس بلند میشه ومیگه آقا اجازه خارجگیا برن آقا هم اجازه میده بروند چون باپای پیاده هروز صبح این راه رو میان وبعد ازظهر پیاده برمیگردن.گچ مدرسه رو بچه های اسفاد ارتپه هاب رودکلو زیر چنارک اخوند میکنن ومیارن میدن تحویل آقای صفاجو وسنگ گچ کوبیده میشه وبا آب بصورت خمیر درمیاد وعین تکه قروت خشک میشه وبرای نوشتن روی تخته سیاه آماده میشه.بچه های نوده هم که همبیشه توفصل خودش زردک وگل صدبرگ میارن برا همکلاسی ها.بعضی از بچه ها هم شیطنت میکنن ومیرن نون وماست وخوردنیهای توی توبره بچه هارو می خورن .واونارو شاکی میکنن .وشکایت به مدیر ومعلمان دیگه خلاصه ازاین شوخیها هست .جاتون خالیه حیاط خاکی مدرسه روصبح که آب پاشب میکنیم بابوی نمش صفای خاصی به محیط مدرسه میبخشه همچی خوب هست فقط ادم از ترکه های توآب خیس خورده میترسه وته گوشی های آقای پوید وفلک آقای بابر. تعدادی از همکلاسی های ما عبارتند از آقایان <!-- smile: --><!-- /smile --> حاجی محمد یاری .حاجی محمد محمدی نژاد .علی رمضانی .حسن رمضانی .(شهید علیرضا شریفی)علی گندمکار .حجی یاری .نوراحمد جانی نوده.انصاری اسفاد .ناصربراتی اسفاد نظرجانی اسفاد .موسایی اسفاد .جانی نوده. وزیری.و غضنفرمرادی .گلچمنی. احمد ابیزی وسعید خسروی .گلداد دلباز .سهراب دلباز.محمد.کامکار ومحمد شنگول وا علی رضا اسماعیلی. علی محمدی ونظری و خودحقیر(ذبیح اله اسماعیلی) ........

👇👇👇👇👇👇👇

👇👇👇👇👇👇👇👇

دوستان ان عصر که خاطرات ی از خود و معلمین  به یاد دارن می توانن در نظرات  یا پی وی بنده نقد و انتقادات  خود را به اشتراک بگذارن تا در خاطرات به یادگار بماند