توجیه نادرست

آموخته ایم بر اعمال وکارکردهای خود توجیه باشیم 

این توجیه نوعی تدبیر بر افکار و اعمال خویش است که در هر شرایطی دست به عمل هایی می زنیم که به نفع مان باشد  خیلی ساده خود را قانع و توجیه می کنیم 

یک موضوع کوچیک را شاید جهت توجیح آن قدر بزرگ می کنیم که در نهایت شاید به جنگ و دعوا ختم شود و به موضوعی بزرگ برسیم 

 این اعمال منفی و نادرست است

مثال::تعقیب نماز باعث عدم اقامه نماز است 

یا کمک به فقرا و نیازمندان جهت منیت های ریایی و.....

این نوعی توجیه است که در این توجیه خود را گول زده ایم

یا بدهی پولی که از مستحقات و واجبات است که به دلیل اختلافاتی لج و لجبازی خود را بر توجیهی در قانع هستیم که به ایتام و مستمندان کمک می کنیم. بدهی باید پرداخت شود وقتی مطالبه گر حقش را می خواهد چه توجیه و تقسیمی بر مستمندان واجب است 

 پوشش در لباس روحانیت ، ذکر هر روز تسبیح و اقامه نماز ، پسوند  پیشوند حاج آقا به شهرت و نام  و رد پینه ی مهری بر پیشانی که دلیل بر شخصیت و هویت انسان در عرفان و خداشناسی نیست 

چه فایده ای که با این همه شهرت غافل از اعمالی باشیم که اشتباهی بزرگ در درگاه خداوند و ثبت اعمالی نادرست در کارنامه آخرت خود را در آلوده ایم 

آیا این توجیه و تبرئه که برای خود می پنداریم صحیح است 

دوستی که خود را عاقل و حاکم خویش در گماند در این نگاشت به ذکر بیان است  مبلغی پولی که در سالهایی دور در معامله ی به اختلاف کشید را از روی غیظ  و جهل در مخارج حسینیه و مسجد ، خود را از اعضای صف اول خیرین نامی می پندارد و در صف اول نماز به اقامه نماز می ایستد در صورتی که باید بدهی اش را می پرداخت این توجیحی ایست که برای ایشان قانع کننده بوده 

  شاید مطالبه گر هیچ گاه از حق خود نگذرد هر چند که خرج حسینیه و مسجد شده باشد .

خداوند هیچ گاه نخواهد خواست که خانه اش در ساخت و ساز پولی باشد که مستحق مطالبه است

خداوند هیچ گاه نخواهد خواست خانه اش در آسایش باشد و بنده اش در مشقت 

 امیدواریم این توجیه هات نادرست را بطور صحیح در اذهانی روشن در تامل باشیم و بیشتر اندیشه کنیم چرا که روزی بر اعمال خود پشیمان خواهیم بود که دست روزگار دگر جای امان نخواهد بود.

نویسنده خالقی اسفاد