تبریک به مناسبت ولادت امام رضا (ع)

مطلع شعرم چو به نامت زدم
قطره ای از عشق زجامت زدم
اذن گرفتم که اذان گو شوم
پای به دام تو چو آهو شوم
ای یم جود وکرمت بی کران
نقطه ی اوج حرمت آسمان
پنجره فولاد تو نور هداست
پرچم تو آتش طور خداست
جمع ملائک به همه قیل وقال
فرش نمایند سرایت به بال
آینه ی حسن خدایی رضا
عرش به تعظیم تو گردد به پا
نجم ره از نور تو پیدا کند
ماه به چشمان توماوا کند
شب به سرت دامن گل ریخته
دست به گیسوی تو آویخته
صبح زسیمای تو گردد عیان
رنگ بگیرد رخ رنگین کمان
پنجه ی خورشید چو در می زند
قبل طلوعش به تو سر می زند
خنده ی تو راست چو قامت کند
پرده دران دشت قیامت کند
کعبه سراسیمه پی خال تو
پیرهنش گوشه ای از شال تو
چشمه ی زمزم زسرانگشت توست
عالم وآدم همه درمشت توست
جام زدست تو خدا می دهد
کفتر تو درس وفا می دهد
شانه ی تو تکیه گهی محکم است
هر چه بریزیم به پایت کم است
دور فلک آینه گردان توست
جن وملک صف زده برخوان توست
صبح نشابور زبوی تو مست
عطر تو عطاری عطار بست
رخصتی آقا که سلامت کنیم
چشم ودل خویش به نامت کنیم
حضرت خورشید سلام علیک
خانه ی امید سلام علیک
فاصله ها تشنه ی دیدار تو 
کوه دهد تکیه به دیوار تو
جلوه ی تو طعنه زند بر بهار
سایه ی لطف وکرمت برقرار...
مشهد تو خاستگه آفتاب
چشم به دنبال تو بانوی آب...

                       ستاره سحری