کرچ شدن مرغ
به عبارت کُرچ شدن در پرندگان به حالتی گفته می شود که در آن پرنده نیاز به در آوردن جوجه دارد و برای این منظور بر روی تخم های خود می خوابد. شرایط کرچ شدن زمانی مهیا می شود که اولا تعدادی تخم در لانه موجود باشد و دوما پرنده از لحاظ مکانی احساس امنیت کند و سوما از نظر تغذیه ای هیچ کمبودی نداشته باشد.
مرغ ها نیز جزو پرندگانی هستند که سریعا روی تخم های خود می خوابند و آماده جوجه در آوردن می باشند. این حالت در مرغ ها را می توان از طریق صدا و خصوصیات ظاهری انها تشخیص داد. مثلا هنگام فرا رسیدن زمان کرچی صدای خاصی از خود بیرون می دهد و نسبت به محیط و موجودات اطراف خود حساس تر می شود. چنین مرغی بیشتر تمایل به گوشه گیری و تنها ماندن در مکان های تاریک دارند و بعضا مشاهده شده که با دیدن تخم های دیگر مرغ ها بر روی آنها نیز می خوابد. مرغ کرچ در این مواقع بیشتر تمایل به خوابیدن و استراحت دارد و هیچ رغبتی نسبت به غذا ندارد و کمتر دنبال غذا می رود، بنابراین صاحب مرغ برای او غذا و آب می آورد. هم چنین مرغ هنگام خوابیدن بر روی تخم ها با نزدیک شدن فرد ناشناس صدای جیغ مانندی را به نشانه ترس از خود بروز می دهند.
برخی از مرغ ها در سال چندین دفعه کرچ می شوند و برخی نیز سالیانه یکبار آن هم در اواخر بهار کرچ می شوند، بنابراین می توان گفت که علاوه بر محیط و تغذیه، نژاد مرغ نیز بر میزان کرچ شدن های او تاثیر دارد. مثلا مرغ های سنگین نسبت به مرغ های سبک میزان کرچ شوندگی بیشتری دارند. و علاوه بر این مرغ ها در زمان کرچ دچار پر ریزی می شوند و اشتهای خود را از دست می دهند، بنابراین در حالت صنعتی پرورش مرغ سنگین صرفه اقتصادی ندارد.