کفتر چاهی شعر نو خالقی اسفاد
يكشنبه, ۲۱ فروردين ۱۴۰۱، ۰۹:۲۴ ب.ظ
نگران می پائید
خیره به ره
دور و برش را
پر می زد هرسو
تند و مهیب
بال و پرش را
گرد چاهی در ان بیشه ی خسته دیدم
کوته و پیر
من ناگه چه خبر خفته در ان کفتر چاهی
زان حوالی دیدم
زیر یک بوته ی خشکیده ی خاری نشسته است
چو ماری به کمین
شاعر ::خالقی (عرفان)
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
۰۱/۰۱/۲۱
سلام
اولا آرزوی سلامتی برای مادر گرامیتان دارم.
ثانیا این جوان که بودند .حاجی آمنه ، حاجی شاه جان . حاجی جواهر ، مادر ما ، عصمت و حاجی مریم و خیلی ها که یادم رفت چقدر سرزنده و شاداب و شوخ طبع و مهربان و گل و با صداقت بودند حیف شد اینها پیر شدند . اصلا کی فکر می کرد مادرهای ما پیر بشن . ای دنیا پست نامرد . برای همین است اسم تو دنیا گذاشتند یعنی پست . چقدر امام علی از ته دل همه ما به دنیا می گن . ای دنیا تو را سه طلاقه کردم . یعنی جدایی مطلق که اصلا قابل رجوع نیست . ( در طلاق دو بار حق داریم برگردیم بار سوم دیگه حق نداریم میشه سه طلاقه ) . وقت تو گرفتم دوست خوبم محمد علی خالقی .