شعری زیبا از یونس کریمی تقدیم دوستان وطاهر قاسمی

 

 

 

 دوست

دل به دل جاده و اتوبان است
 دوستی ها، چو از دل وجان است
دوستش دارم و نمی دانم 
از چه طاهر ز من گریزان است 😂

ادامه بدین.

کنیه میرزا بود. خودش خان است
اوسکونت به مرکز استان است

 
قلب ایران به کوی شاه رضا
مشهد  اندر دل خراسان است

یک نَصَب دارد او ز  مادر خود
پدر ش گرچه از بزرگان است

جد او  طنز وهجو را استاد
قلمش همچونان ادیبان است

کت وشلوار چون که میپوشد 
شیک پوش هچو ان رئیسان است

بوده اورا علاقه ای وافر 
الحق اوسینه چاک پیکان است

صافکاران زدست او دلخون 
اونمونه زبهر ایشان است

دل اوصاف  وچهره اش خندان
اوگلی در میان  یاران  است

سخنانش که طنز بهر دلم 
هدیه همچون زلال باران است

اهل گردش و بی خیال است  او
گاه در رشت وگه به تهران است

چون به تهران رود  یقین دانم 
او فقط لاله زار و شمران است
 
 سال را خدمتش به خلق عیان 
استراحت فقط زمستان است 

یاد م‌  امد. ز. ،کودکی هایش
روز هایی که او دبستان است

درخوراکی  و پَسَهء جوزا 
دست  و دلباز چون‌کریمان است
 
پر انرژی وخوب وخوش جمعی
 همکلاسان  وهم  رفیقان است

احمدی   کاظمی ، تقی زاده
 حکمتی پور  هم  زایشان است

هم سلیمی محمدی ایضا
عابدینی زآن عزیزان است

شهریاری کریم پور وخودم 
گفتن نامشان چه اسان است 

 غم گرفته  است عصر این جمعه 
دل من پیش ان سه خوبان است

شاد باد روحشان ازین وادی 
فاتحه هم نثار ایشان است

ای کریمی  تمام   کن.   شعرت
یار  خوب بس عزیز چون جان است