اموال دنیا امانتی بیش نیست
پنجشنبه گذشت وجمعه را در یابید
دل را بزدایید و چرا در خوابید
هر روز به فکر کار شب در بازار
یا فکر دلار یا طلای ناب ید
بر مال ومنال خود نه دلخوش باشید
پس بذر امید را به دلها پاشید
اینقدر کلاس بیخودی نگذاریم
باور بکنید در این جهان سرکاریم
با همدلی وصفای دل زنده شوید
با یاد خدا چومهر تابنده شوید
ورزش وتماشای طبیعت بکنید
مادر وپدر چوگوهری در یابید
آرامش خود را به متاعی ندهید
سادگی کنید ، دل به نزاعی ندهید
چو ن دیده ز ،این جهان فرو می بندید
بالا چو روید بر این و ، او میخندید
حسرت نخورید وغم زدل دور کنید
برداشت غلط را نه ز ،انگور کنید
از اهل تظاهر وریا دور شوید
با اهل ادب همیشه ماُجور، شوید
بر علم وجهاد نفس تاکید کنید
دوری زگمان وحدس، تایید کنید
آن، کبر، و غم و حسد، زخود دور کنید
ور نه تن وجسم همیشه رنجور کنید
گرهمچو کریمی ،دل به دریا بزنید
صبحانه زمسکه با مربا بزنید
شاعر:یونس کریمی