شعر غلام حیدر کریمی اسفاد

                 

گرکه رفتی ،سوی مجلس تو ایا باد سحر 

نامه مردم  اسفاد ،به مجلس توببر

نامه ای مطلع ان رنج تن وافت جان

نامه ای مقطع ان درد دل وسوز جگر

نامه ای  کز صورش اه عزیزان پیدا

نامه ای کز رخ ان خون شهیدان گستر

نقش تحریرش از سوز دل مظلومان

سطر عنوانش از دیده محرومان تر

تاکنون حال ورخ مردم این شهر دیدی

چون که پرسند ززیرکو ه معانی ونظر۰

گو نماینده محبوب به فریاد برس

چون که این نام نموده همه مردم مضطر

خلق رازین غم فریاد رس ا ی عز و وکیل

وقت ان است رها گشته زمحنت یکسر 

پس نزیبد که پس از این همه سعی وکوشش

مانّد اندر دل مردم غم واندوه وفکر

از کمال وکرم ولطف تو زیبد که کنون

سخن ما شنوی ،غصه ما را باور

تاکه وقت است عوض کن تو به این شهر اسمش

چون ضرور است وکیلا توخود این نظم بدر 

لایق مردم این خطه نباشد زیر کوه

خاک زر خیز وخلایق همه اندیشه چوزر 

چون که خورشید دمد صبح زاین خطه زر

بنما اسم بر این شهر پر از زر، خاور

گرچه زر کوه مناسب تر وزیبنده تراست 

که نشانی بود ازمردم ایزد پرور

ای کریمی سخنت چون ببرد باد صبا

بگشاید گره ایزد  وکند لطف دگر

بی گمان خلق جگر سوخته رادریابد 

پس ز درد  دلشان یابد ازاین گونه خبر

 

غلامحیدر کریمی   بهمن ۴۰۱