سجل گلزار شهدای اسفاد

مشخصات شناسنامه ای گلزار:

- شروع نقشه برداری:  زمستان ۱۳۷۸

- شروع عملیات ساختمانی:  سال ۱۳۷۹

- اتمام عملیات ساختمانی:      بهار ۱۳۸۱

- تاریخ افتتاح:                    زمستان ۱۳۸۱

- مساحت زیربنا:                    ۱۸۰ مترمربع

 - مساحت محوطه:                    حدود ۱۰۰۰ مترمربع

- قبور شهدای مدفون در گلزار:       شش شهید دفاع مقدس

اسامی شهدای مدفون درگلزار:

۱-شهید حاج غلامحسن نظرجانی

۲-شهید علی حسینی

۳-شهید محمدرضا شفیعی

۴-شهیدسیدمصطفیاسماعیلی

۵-شهیدسیدابوطالب اسماعیلی

۶-لوح یادبودشهیدجعفرانصاری

- موقعیت:

خراسان جنوبی-بخش زیرکوه-روستای اسفاد

-کل هزینه انجام شده:                   ۳۲۰میلیون ریال

-طراح وناظر:                   مهندس شجاعی-مهندس شمسی

مسئول امورگلزارهای استان خراسان رضوی:عبدالرزاق نظرجانی

عکس از میهمانی منزل میرزا عباس قلی قاسمی

عکس قدیمی گوشه ای از میهمانی های دایی عزیزم میرزا عباس قلی در قدیم 

مرد با مرام و لوتی  دوستت دارم دایی جان سایه ات مستدام 

اشک شرار خاموشی

در اختران  سقف تو  می بینم                        اشکی چو بر شرار این خاموشی 

 

بر قلب های  عشق تو ماتم را                         زخم سکوت  و  خسته تنهایی 

 

در هر وصال وصف تو شیرین بود                  روز و شب   آن حال من در آفاق 

 

خاطر   ز  اذهانم   ز   نام ابدال                      رفتند و بخشش بر ثواب انفاق

 

اب  روان   روشن    کاریزت                        گرد جهان گردی نبینی نوشت

 

حالم خراب انجام روزی در تو                        قهر کلاغی    بر دل خاموشت

 

وصف صفایت  قرنها روشن بود                     بر بذر و کشت زاد تو چون ناهید 

 

ترسم من از قندیل سقف خانه ات                  تار  و  سیاه    انکبوتی      افتد 

 

بر چهره ها و راویت  چون  ماتم                   درد زبان بود کهنه ای از هجران 

 

عرفان گفت عصری ز حال و روزت             از درد پیچم چاره نیست جز عرفان

 

                                        شاعر خالقی (عرفان )

شرار خاموشی

راوی حکایتی از محمد ابراهیم نظرجانی اسفاد

غلامحسن نظر جانی اسفاد

کد شهید: 27651 گزارش خطا

غلامحسن نظر جانی اسفاد

نام: غلامحسن

نام خانوادگی: نظر جانی اسفاد

نام پدر: حبیب اله

تاریخ تولد: 1309-04-08

محل تولد: قاین

تاریخ شهادت: 1364-11-23

خاطرات:

خاطره اول

روزی که به همراه پدرم جهت اعزام به جبهه به سوی پایگاه حاجی آباد به راه افتادیم هنوز چند صد متری از روستا دور نشده بودیم که به محض رسیدن به گلزار فعلی شهدای روستای اسفار پدرم به من گفتند :پسرم لحظه ای توقف کن تا موضوعی را برای شما بیان کنم پدرم نقطه ای از زمین خودمان نشان دادند و گفتند با توجه به این که برای آخرین مرحله عازم جبهه هستم و احتمال اینکه از این سفر برنگردم هست دوست دارم اگر جنازام برگشت مرا در این نقطه که از دست رنج خودم تهیه کرده ام واز حلال بودند آن اطمینان خاطر دارم دفن نماید من خیلی ناراحت شدم و چون سوال پیش آمد پرسیدم چرا این زمین که خیلی دور است .گفتند: فرزندم بخاطر این که این زمین مال خودمان است دوم این که در آینده در نزدیک این روستا ی همجوار بر اثر رشد رشد جمعیت به همدیگر نزدیک خواهند شد و این نقطه کنار بلواری واقع خواهد شد که بین دو روستا خواهند بود و کسانی که از این جا بگذرند به یاد شهید خواهند بود و درست همین اتفاق افتاده است و پیش گویی پدرم کاملا درست بود

محمد ابراهیم نظرجانی 

خاطره دوم

نزدیک عملیات ولفجر 8 بطور ناگهانی پدرم را در پادگان شهید برونسی ل 5 ن اهواز ملاقات کردم گفتند : حالا که عملیات نزدیک است بیا برویم از برادرانت اسما عیل و جعفرکه در 5 طبقه های اهواز هستند خبر بگیریم و خدا حافظی کنیم پدرم چفیه اش را از روئی دوش برداشتند و یک کتابی را داخل آن گذاشتند من جلو ی دژبانی پادگان به ایشان اعتراض کردم که این کتاب را برای چی برداشته اید ؟ گفتند : خواهی دید وقتی به 5طبقه ها رسیدیم اسماعیل که مسئول مهندسی ویژه شهداء بود با توجه به فشار کار که داشتند موفق به ملاقات سریع ایشان نشدیم مجبور شدیم در آسایشگاه که جمعی از بسیجیان در آنجا استراحت می کردند منتظر آمدن برادرانم بمانیم در این موقیعت دیدم پدرم چفیه را باز کردند و رساله ی امام راکه داخل آن بود بیرون آوردند و به برادران بسیجی گفتند : صلواتی بفرستید و بعد شروع به توضیح چند مساله از رساله ی امام تا این که اسما عیل و جعفر برادرانم آمدند و به اتفاق هم محل را برای اقامه نماز جماعت تر ک کردیم.

محمد ابراهیم نظرجانی 

اسفاد سال ۱۳۸۹

شعر از مرحوم حاج محمد تقی عظیمی

آقای چاکری معلم سپاه دانش و اهل سراوان بود که در اسفادخدمت می نمود و در خانه ی طبقه دوم مرحوم کربلایی حسین حسنی روبروی خانه مرحوم حاج محمدتقی عظیمی ،ابتدای دالان منزل مرحوم حاج سید ابوتراب اسماعیلی سکونت داشت ایشان دوستانی بسیار صمیمی بودند که بعد از انتقال آقای چاکری از اسفاد مدام با ارسال نامه با هم در ارتباط بودند.آقای چاکری خاطره ای با مرحوم حاج محمد آقا شهریاری داشتند که در طی مسافرتی از اسفاد به قاین سوار بر ماشین جیپ ایشان در حوالی حوض رباط گرفتار سارقان مسلح افغانی میشوند که در این حین ماموران امنیتی عبوری سر می رسند و بعد از یک درگیری به سمت کوه فرار می کنند.

مرحوم حاج محمدتقی عظیمی در جواب نامه ی آقای چاکری این داستان ایشان را به زبان شعر برایش پاسخ    می دهند.

               نامه چاکری

شکرُلله که خداوند جهان یار آمد

نامه ی چاکری از خاک سراوان آمد

بر در پنجره ات مینگرم تاریک است

دوریت از طرف خالق سبحان آمد

مرحبا چاکری و رحمت حق بر شیرت

کَز ره دور زِ تو لطفِ فراوان آمد

خاطرت هست که در دشت و بیابان رباط

سارقان ریختن و غارت اموال آمد؟

هر زمان آب بنوشی زِ حسین یاد نما 

که حسین بود در آن دشت تو را یار آمد

امر فرمود به عباس اخا از جا خیز

چاکری طعمه گُرگانِ بیابان آمد

 تو را چون بال فرشته سپری گشت دو دست

 از ره غیب یکی دسته ی جاندار آمد

شلیک تیر نمودندو بهم جنگیدند

که فرار از طرف فرقه ی افغان آمد

یکی در لاخ خزید و یکی لنگان لنگان

خون چو‌ فواره زِ سر پاچه ی شلوار آمد

شاعر: مرحوم حاج محمد تقی عظیمی

فرهنگ سلام

سلام به معنی سلامتی و اظهار محبت و نشانه صفا و صمیمیت بین افراد در جوامع مختلف است.

سلام نامی از نام های خداوند است و بیش از چهل بار در قرآن آمده است.

پیامبر گرامی ما در مواجهه با افراد فقیر و غنی و بزرگ و کوچک در سلام کردن همیشه پیشقدم بودند.

سلام کردن ۷۰ حسنه دارد که ۶۹ حسنه برای سلام کننده است .

در اسفاد قدیم و جدید همه اسفادیها به همدیگر سلام و خدا قوت می دهند.

کوچک به بزرگ . بزرگ به بزرگ و زن به مرد به همدیگر سلام می دهند و اظهار محبت و تواضع خود را هنگام رد شدن از کنار همدیگر اعلام می دارند.

متاسفانه این موضوع در شهرهای بزرگ و کلانشهرها ،کمرنگ و غیر ممکن شده است روزانه هزاران نفر در پیاده روها بدون هیچ واکنشی از کنار همدیگر رد می شوند و از نعمت تحیت و سلام محروم شده اند .

شایسته است هنگام ورود به برخی مکانها ، پارک ها و کوچه های محل و مناطق  مربوط به خودمان ،به بزرگ ترها و بازنشسته ها سلام بکنیم 

بخصوص بازنشسته هایی که پاتوق شان درب منزل خودشون  است .

به آنها سلام کنیم حتی اگر ناشناس باشند.

سلام یک دستور الهی و قرآنی است.

ان الله و ملائکه یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلو علیه و سلموا تسلیما.

در پایان سلام و درود ما به شما اسفادیهای عزیز در جای جای ایران اسلامی.

پایدار باشید .

                 کریمی آوای اسفاد

مرد همیشه شاد و خندان کربلایی اباذر غفاری

همراه با بزرگان _ چهره های درخشان و منحصر به فرد اسفاد

      باسلام و احترام

            آشنایی با آقای کربلایی اباذر غفاری 

 خاطره انگیز ترین سفر ما اسفادی ها می تواند مسافرت با مینی بوس فیات آقای غفاری باشد.

مسیر اسفاد قاین را تمام اسفادیها تجربه کرده ایم برای تحصیل دانش و تهیه لوازم و مواد خوراکی و بهداشت و درمان.

خب قطعا طی این مسیر از طریق سرویس فیات آقای غفاری انجام می گرفت.

آقای غفاری فرزند مرحوم حاجی حسینعلی غفاری از بزرگان اسفاد از قدیم الایام در امر ایاب و ذهاب اسفادیها در مسیر اسفاد قاین خدمات فراونی برای مردم انجام داده اند.

ایشان فردی متخصص و متبحر و متعادل در امر رانندگی و بسیار صبور و شوخ طبع است.

قبل از اینکه از خواب بیدار شویم و قبل طلوع خورشید ایشان اول مسافرین میرآباد را سوار می کرد و ساعت 6 مسافرین اسفاد سوار می شدند.

گشت و گذار در در برخی مسیرها و کوچه ها و توجه کامل به اینکه کسی جا  نماند و در داخل مینی بوس جا  گیرش بیاید  مدیریت خاصی می طلبید.

اکثر مواقع مینی بوس خارج از ظرفیت مسافر داشت . اما هیچکس بدون جا نبود . وسط راه رو روی موتور . بغل دست و نشستن روی لوازم مسافر تقریبا همه رو راضی می کرد.

رانندگی با امکانات کم آن زمان نبود گازوییل و اپاراتی . گرمای هوا و جاده خاکی بخصوص گدار بند آخوند و پیچ بالای باغات آبیز  تبحری خاص در رانندگی لازم داشت که همه اینها در ایشان وجود داشت.

ایشان تقریبا به همه افراد از بزرگ و کوچک و دانش آموز به یک چشم نگاه می کرد.

رفتن در جاده خاکی با سرعت کم تکانهای شدید و باعث ماشین زدگی می شد و بعضی وقتها پلاستیک های فریزر هم که خودتون بیشتر با این موضوع آشنا هستید توزیع می شد.

یک دفعه خودم حالم بد شده بود و درخواست پلاستیک کردم بهم گفتند دو کیلویی می خوای یا سه کیلویی .

به هر حال خدمات عمومی و راضی نگه مردم کاری بسیار دشوار است.

ایشان در این 30 سال خدا رو شکر بدون هیچگونه حادثه و با سرعت متعادل اسفادیها را برای انجام کارشان در شهر راس ساعت 7 و نیم صبح بصورت دقیق و منظم به مقصد رسانده است.

شایان ذکر است آهنگ لب کارون ایشان هم زبانزد و بسیار زیباست.

انشالله که خداوند توفیقات روز افزون به ایشان عنایت فرماید.

برای ایشان و خانواده  محترمشان آرزوی سلامتی و بهروزی داریم.

برای سلامتی ایشان چندین صلوات بفرستید.

و همچنین یاد و خاطره آقای حسین جعفر زاده را گرامی می داریم و برایشان فاتحه ای می خوانیم.

              هیات مدیره گروه آوای اسفاد

بد خصال

خفتن

۰

هر چند صفای وصف تو از هر چه گویم بهتر است 

                هر چند در و دیوار تو از هر غنی مقبول تر است 

حال از شکیل روی خود در اینه نوری امید 

                آری  جود  من  امید خاک  کویت  خفتن  است 

                                                              عرفان

در نگارش این چنین حالم بود

روزی نه دیر دامن تنهایی بر نسار نقش در و دیوار تو خواهم دید.

دیگر رد پایی ،حال و هوایی بر کوچه های تو سازی نخواهد زد.

دیگر بر سقف آسمانت، ستاره باغچه دلم ، نوری نخواهد تابید

دیگر پرده های اتاق خانه ام از بغض تنهایی سرشار خواهد بود

دیگر کلاغ سیه پوش بر شاخ و برگ های پر خاطره اش غربت سکوت و تنهایی را نظاره گر کوچه های خالی از سر سبزی و درخت های کهن با قبای همیشه سیاه بر تن تجربه خواهد کرد

دیگر گرد و غبار طاقچه خانه پدر بزرگ حرفی بر زبانت نخواهد شنید

دیگر وجود غبار سنگین اینه خانه اجدادی ، منظر بغض سکوت  و اشکهای تو را سو نخواهد بود 

دیگر در کوچه های پر خاطره و قلمرو گنجشکهای آوازه خوان و صدای دلارام آب روان ، بوی خزان و خش خش برگ های زرد و خالی از وجود معنایی نخواهد داشت 

آری چه روزگار غریبی ایست 

آنجاست  که بر مصداق چقدر زود دیر می شود را عینا خواهی دید و افکارت را به حیرانی خواهد کشید 

آری صدا صدای فریاد در کوچه های اجداد و زاد خاِلی از ساز تنهایی  اندیشه خواهد بود

 

ماه دیگر بر رخ گرد غریب 

       شعله را در دل تنهایی شب 

           پوششی در خجل شرم وجود تو 

                 چو  ابری کرده 

بوی تنهایی تو            خالی از هر سکنه 

چو به عصری نزدیک          که من امروز به اقرارم بود 

که به دنیایی دگر               که از این ظلم و ستم            یا از این بیدادی

که در این وقت زمان           چو به قهر عرفان

از فضای خالی پروازها

یا شب خاموش این آوازها

 

در نگارش این چنین حالم بود        این احساسم بود 

آرزویم این است که در این وصف نگارش یا که شعرم     

نشود حال تو را                  که تو را می خواهم       اسفاد ای وطنم

      

                 خالقی ( عرفان )

آن باغ های خرم شیر دلان تو

شهدا شمع محفل بَشریتن

خیلی عالی و غرور انگیز است....🙏

شهدا شمع محفل بشریتند .....💐

شهدا قهرمانان بی بدیل سرزمین من هستند....💐

شهدا ولی نعمت من و یک یک ایرانیانند...💐

احترام شهدا و جهاد های فاتحانه و پیروزمندانه این مردان بر یک یک ما لازم و واجب است...💐

امنیت امروز ما مدیون شهداست و هرچه داریم از این عزیزان است💐

شهدا شجاع ترین انسانها و با تاهد ترین مردان تاریخ هستند💐

شهید حاج غلامحسن نظرجانی به روایت یکی از همرزمان ایشان👇👇👇👇👇یکی

از همرزمان شهید که اهل روستای ورزگ قاین میباشند چنین میگفت:در عملیات شبانه ای که قرار بود بر دل دشمن بزنیم و احتمال زنده ماندن پایین بود مردی شوخ طبع و با روحیه ای چنان شوق رفتن به این ماموریت را داشت که ما که جوانتر بودیم شرمنده میشدیم و سعی میکردیم با روحیه مضاعف ظاهر شویم و ایشان همان قهرمان و فاتح عملیات آن شب سخت بودند،فردای آن روز باورمان نمیشد که توانسته ایم این عملیات را با موفقیت بگذرانیم  ...شوخ طبعی،باروحیه،شجاعت و مهربانی در این مرد موج میزد .

ایشان شوق شهادت داشتند و چنین روحیه بالایی برای موفقیت ایران در جنگ تحمیلی در یک یک اردوگاههای ما نیاز بود،و در نهایت به آرزوی خود رسیدند.....رضا مهرپویا ۱۳۹۷/۰۴/۲۱👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

چه هنرمندانه است دل کندن و رسیدن به معشوق خویش و چه زیباست رسم مردانه زیستن و خود را فدای دیگری کردن ،تو رفتی تا من بمانم و بدانم که این ماندن را مدیون که باشم....

دوستدار همه شهدای ایران زمین 

💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐

تقدیم به خانواده محترم نظرجانی 

مهدی محمدی اسفاد🙏

با سلام و تقدیر و تشکر از نگارنده متن آقای ناصر نظرجانی

عملیات های والفجر ، بخصوص عملیات والفجر هشت در شرایطی بسیار حساس انجام شده است چرا که در شرایط سخت اقتصادی کشورمان ، شریان های نفتی و اقتصادی عراق از فاو تا بصره را در معرض تهدید و تصرف قرار داد .

باعث افتخار است که اسفادیها هم در این عملیات سهمی دارند

با تقدیم شهید گرانقدر

شهید غلامحسن نظرجانی

برای شادی روحش فاتحه ای بفرستیم.     کریمی اوای اسفاد

عروسی قدیم اسفاد

جشن عروسی اقای محمدرضا خالقی با بزرگان حاج  ولی الله جعفری حاج آقای کریمی  محمد آقای قاسمی  میرِزا حسین خالقی میرزا ابراهیم خالقی عِلی آقای غفاری طاهر قاسمی 

توجیه قانع نیست

اقرار اعمال و گفتار باطل خویش بر مخاطب قانع نیست بلکه توجیه است .

شایسته است با هر فرد طبق رفتار و نگرش خود فرد اعمال شود . 

 

خالقی (عرفان)

آرزوی محال

در نسار کوی تو جانم نثارت می کنم 

 ان زمین آسمانت گل فشانت می کنم 

در فراق نقش های سبز پیش خرمت

حال با ترسیم دل زرد خزانت می کنم

می نشانم بوی مهر می زدایم کینه ها

هر قدم یاس اقاقی ابر بارت  می کنم

چون بنفشه لابلای سبزه های پونه ات

درشمیم شب زلال اب  یادت مئ کنم

یادم اید کوچه های پینه های کهنه ات 

چون شگفتنهای خونین لاله زارت می کنم

نقش پیچک قلب من از  تارهای  روشنت

درس مهر عاطفه از  خفتگانت  می کنم

دلتنگ    ظاهر     بام    اختر های  ابهام

می خوابم رسمی دوباره آرزویت می کنم

          شاعر خالقی (عرفان)

روزگار غریبی ایست

اسفاد وطنم

این روستا مرا بزرگ کرده است
این روستا ترا بزرگ کرده است 
این روستا مارا بزرگ کرده است
کوچه های کودکیمان را بخاطر بیاوریم
دالانها وکوچه های سرپوشیده ی قلعه ی اسفاد
بالاخانه ها نشیمن وته خانه ها محل ارامش احشام
تابستانها چه صمیمانه پشت بام ها به استراحت می پرداختیم واز آسمان پرستاره لذت میبردیم
دلهای اهالی اسفادقدیم ازکوچه هایش بیشتربهم پیوسته بود 
کوچه های قدیم را میگویم که دیوارهای قطوری داشت از خشت های خام ولی لای همین خشت های خام بذرهای محبت پخته شده بود وعطرش تمام روستارا پرکرده بود
راستی شما دلتان برای اسفاد قدیم تنگ نشده است
بوی تنور ونان داغ دیگر از مطبخ های اسفاد برنمی خیزد
چه غریبانه روزگارسپری میکند اسفاد بیاییم با همدلی ومساعدت گرد غریبی را از زادگاهمان بزداییم 
چون همه ی ما به این روستا مدیونیم!!!!
میسازیمت وطن ای اسفاد عزیز.
فرامرز حسنی اسفاد

دیار خفتگان

جنی که صدای بزغاله را در می اورد

نقل از دایی عزیزم میرزا عباس قلی از خاطرات کودکی 

شبی از قرار آبیاری اب از طاقه ما بود و من نوجوانی تازه به جا رسیده و نترس بودم پدر بزرگم میرزا عباس قلی گفت امشب اب از طاقه ماست می تونی باغ وزیر را آبیاری کنی 

من هم که نوجوانی  با غرور وپر شور و شوق بودم نه در جوابم نبود و در جواب پدر بزرگم گفتم چشم نزدیک ساعت 12شب بیل و چراغ را برداشتم و راهی جوب و برق شدم . کیچه باغ وزیر هم از آن کوچه باغ هایی بود که از سکوت و خلوت شب و رفت امد اهالی به دور بود واز تاریکی و ترس عجیبی برخوردار بود .  اب را بر زمین های زعفرانی انداخته و با رفت و آمد در زمین خود را از سوز سرمای شب و تنهایی پوشش می دادم. فصل سرد زمستان و سوز سرما سکوت شب را در من شکسته بود

 یک لحظه چشم به باغ بالا انداختم ، سایه ای شبیه بزغاله تا پایان آبیاری با من همراه بود و صدایی مشابه صدای بزغاله از خودش در می آورد، باورم بر این بود که بزغاله ای از گوسفندان جدا شده و شاید هم گم شده ولی شکی وجودم را به دلهره و وحشت انداخته بود که چرا در سوز سرما آن هم توی فصل زمستان و چرا با من  به درگاه و اواخر  این زمینها می اید و این صدا را در می آورد. 

چند با با پرتاب سنگ خواستم آن را از خود دور سازم ولی موفق نشدم تا اینکه صدایی آشنا با چراغ وارد شد . خود را با درگاه زمینها رساندم دیدم پدربزرگم میرزا عباس قلی اند . سلام و خدا قوت دادند و گفتند چه خبر ! گفتم خبری نیست ولی حدود یک ساعت است که این بزغاله داره صدا از خودش در می آورد و با من از درگاه به آخر زمینها می آید .

هر چه سنگ می زنم نمی رود. پدربزرگم گفتن کجاست گفتم آنجا ،ایشان هم سنگی به سمتش پرتاب کردند و صدایی در گوش شنیده شد با این عنوان که

ای ادمی اگر می دانستی من کیستم .

 تا این که این صدا برایمان تعجب و قابل درک نبود ولی پدر بزرگ گفت بی خیال این بزغاله از رمه جا مانده بریم.و آبیاری هم تقریبا تمام شده بود وقتی برگشتیم خانه پدر بزرگ اقرار داشت که نترس پسرم آن بزغاله جن بود و من آنجا چیزی نگفتم شاید ترسی برشما غلبه شود در هر صورت هر دفعه به آن باغ رفتی مواظب باشی و تنهایی نروی 

دیار یاران

حکایت مرحوم خواجه موسی

یکی از دوستان اقرار داشت در مسافرت اسفاد مشهد با اتوبوس هم نشین مرحوم خواجه موسی می شود و مرحوم خواجه موسی بعلت بیماری وخیم و دراز مدتی که ابزار می داشتند ،علت وضعیتی کنونی خود را این چنین اذعان می کردند.

همسفر علت ریشه ماجرای بیماری را جویا می شود و علت سرچشمه این بیماری را از زبان خودشان می پرسد . 

مرحوم با قلبی آشفته از درد و اندوه این چنین بیان دارد  

روزی از راه برگشت از باغ کنار با ختم آبیاری راهی نوسازی بودم که گردبادی فجیع در گرمای تابستان به دست و پای من پیچید ومن خود را بر این گرد باد پایداری کردم تا این که هجوم بیش آن باعث بلند شدن من به فاصله کم و زمین خوردنم شد و ترسی عجیب وجودم را در گرمای تابستان و سکوت خلوت حادثه فراگیر شد و من که وجود خود را سست و بی اراده دیدم از خود بی خود شده و با وضعیت وخیم و ترسان ، خود را به خانه رساندم.

ریشه اصلی وضعیت حال خود را وجود فراگیر شدن از طرف جن واین چنین بیان داشتند.

ایشان از مردان خوب و پاک روزگار بودند که برای مدت درازی بر این بیماری زمین گیر و ایستادگی کردند و به دیار خفتگان ارمیدند 

روحشان شاد و یادشان گرامی با ذکر فاتحه ای به روح نازنینشان 

اثار حوض ملا حاجی