خورشید را بنگر
ماه را بجوی
انگاه که انسان
در برابرش بی دریغ تعظیم می کند
خوابش از برای ماه
بیداری اش از برای خورشید
این اعتیاد الهی هرگز ترک نخواهد شد
ما افریده قدرتی هستیم
که غریضه ای به ان عمل می کنیم
بدون انکه دقیقه ای بدان اندیشه کنیم
این الهام از ان چه کسی است
بیداری خاموشی خداشناسی تامل
خالقی عرفان
شنبه, ۲۶ بهمن ۱۳۹۸، ۰۱:۱۲ ق.ظ
محمدعلی خالقی
۰ نظر
دلم تنگ است برای دیدن یک لحظه ات در خواب
تو را ای سرزمین زاد و اجدادی بهار زندگی
ای وطن عشق پرستوهای عاشق
نازنین بی تو چگونه سر کنم اما هوای تو درون سینه ام خالی
تو را اباد می خواهم
نشستم در درون خانه ای تاریک دلم پر می کشد در باغ و بستان ها شکوفه ارغوان ان کلبه ای خاکی
تو را اباد می خواهم
قاصدک گر می روی ان سو دیار من
پیامی می رسانی این چنین می گفت فلانی
تو را اباد می خواهم
من و کوه امید ارزوهای خیالم
که هورا می کشم از هر نفس در دل امیدی هست
صدایی می رسد هست هست
تو را اباد می خواهم
شاعر خالقی اسفاد
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
وقتی تنها مکانی دنج و ارام برای خلوت کردن انتخاب کردم .
فهمیدم هیچ جای این دنیا مکانی دنج و ارام نیست .
چرا که صدای ویز ویز مگسی روحم را مخدوش می کرد
او از برای احیا حیات مادام بر روی فضولات حیوانی می پرید .
خالقی (عرفان)
انگاه که انسان از یک لجن زار و بوی تعفن ان نفرت دارد .
خداوند حیوانی را در ان افریده که لذت زندگی بدون ان برای حیوان مرگ است
تمساح
خالقی (عرفان )
راز بقا -عرفان و خداشناسی -حیات
خونه خونه
چهارشنبه, ۱۰ بهمن ۱۳۹۷، ۰۳:۴۲ ب.ظ
محمدعلی خالقی
۱ نظر
خونه اون خونه ی غمگین
که هزار هزار تا خاطره داره
خونه اون خونه ی ویرون
همشون خاطره یادم می یاره
یادمه از اون قدیما
چه دلایی که به هم دوخته بودیم
توی برف و باد و بارون
دیوار محبت ساخته بودیم
خونه خونه
سفره ی نون
خونه اون پنجره ایون
خونه خونه
سفره ی نون
خونه اون پنجره ایون
موجی از کینه اومد همه رو ز هم گسست
پدر پیرمو کشت دلا رو ز هم شکست
حالا از اون خونه چی مونده بجا
حالا من موندم اون ویرونها
من غمگین من خسته من درد
می نویسم آخرین حرف روی برگ
کی میاد دست روی دست هم بزاریم
تا بسازیم خونه مون رو دوباره
کی میاد دست روی دست هم بزاریم
تا بسازیم خونه مون رو دوباره
خالقی اسفاد
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
فرسوده دل و جانم
آشفته ای در خوابم
رهسپار اندر شب
خوابی شده آزارم
در شبی تار و سیاه
قایقی می سازم
دور از همهمه خوابستان
آسمان است آرام
وستاره هایی که می درخشند در یک قاب سیاه
مثل زیبایی ماه
همه جا تاریک است
نوری از زمزمه عشق چراغانی است
نقطه نقطه نور در جشن چراغستان
مثل یک نقاشی مثل یک رویا
می درخشیدند در هلهله ساحل شب
می روم بالاتر
در شبستان سحر پی ان نور امید
که چراغ دل تنها شده ی زخم مرا مرحم بود
روشن و مهتابی
لحظه ای بود ...
یادم آمد که چرا آسمان آبی نیست
در دل تاریکی
هیچ در جو نبود
حتی اکسیژن و اب
گیج در مبهم راه
غرق در ان دل دریای سیاه
نیمه شب تا به سحر نا امید خسته ی راه
شدم آن سالک بیخوابه ی راه
عجبا غافل از آن خورشید بالای سرم
لحظه ای می دیدم
آسمان آبی بود
شاعر :خالقی (عرفان)
برای پی بردم به اسرار خداوند راههای زیادی هست که درکی دشوار نیست
یکی از راههای عرفان و خداشناسی درک زیبایی ستارگان می باشد که آسمانی را در دل تاریکی زیور انداخته گویا نقاشی چیره دست به زیبایی و قشنگی ستارگان پرداخته اگر توانستید فلسفه ای از تنها یک ستاره را درک باشید و به روشنایی و سفر و مسافت ان اندکی بیاندیشید تنها به گوشه ای ناچیز از قدرت الهی و عظمت پروردگار پی برده اید. انسان را در این علم چه جهلی باشد که قدرت الهی را در شب و روز و زیبایی ستارگان انکار کند . مگر از نفرین شده ها باشد که آتش دوزخ جایگاه اوست .
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
نگران می پائید
خیره به ره
دور و برش را
پر می زد هرسو
تند و مهیب
بال و پرش را
گرد چاهی در ان بیشه ی خسته دیدم
کوته و پیر
من ناگه چه خبر خفته در ان کفتر چاهی
زان حوالی دیدم
زیر یک بوته ی خشکیده ی خاری نشسته است
چو ماری به کمین
شاعر ::خالقی (عرفان)
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
برو ای قاصدک
حال مرا دیگر نمی پرسی
کجای قصه ات گیرم
که بر این زخم سنگین ترک خورده
دگر حالی نمی پرسی
برو ای قاصدک با هر سوار سرخوشت از باد
تو را رقصان تورا شادان
چنین خوش باد
اگر مغموم می بارم
اگر لبریز گریانم
اگر فردای فرداها
تو را بادی وزید
بر روح بی جانم
سلامی را رسان
بر تک چراغ روشن و شیدا
بگو من عاشقم تنها
بگو مادر .....
تو را من دوست می دارم
شاعر خالقی (عرفان)
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
جامه ی سبزه و گل
رقص پروانه و شور و احساس
نغمه ی مرغ سحر
و شکوفایی گل بر ساقه
مژده ای دل که بهاران امد
باز کن پنجره را
به تماشا بنگر
موسم چهچه بلبل
به گلستان امد
مژده ای دل که بهاران امد
زندگی را به تماشا بنگر
که خدایی ایست همین نزدیکی
روی یک فصل بهار
به شکوفایی احساس گل و جرعه اب
درتراود پس فصلی بوران
نفس لاله سرخ در گلدان
موسم عطر بهاران آمد
مژده ای دل که بهاران آمد
شاعر:::محمد علی خالقی
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
بهار را خوش است
شکوفه ارغوان را خوش است تو را
به یاد یار در ان شکوه سرخوشت
دل دیار دردمند
که کودکی گره به پای رنج خود
ز رنگ رخ پریده شور کودکان کار را
نشسته پیر مادری ز بهر لقمه نان خود
ز ان سکوت دختران لال و لب
دل شکسته را چگونه وا شود
به من بگو ...
شکوفه ، ارغوان
در این جهان دردمند
چگونه خوش کنم
بهار را خوش است
شکوفه ارغوان را خوش است تو را
خالقی (عرفان)
اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir
