اسفاد وطنم

هر وقت که دلگیر میشم تو برام خاطره ای . اسفاد روستای زیبایی ها

اسفاد وطنم

هر وقت که دلگیر میشم تو برام خاطره ای . اسفاد روستای زیبایی ها

اسفاد وطنم

اسفاد ای سرزمین مادری من چه می کنی با دستهای خسته روح شکسته چه می کنی
درد است در فراق من از حال و روز تو شهر سکوت در و دیوار شکسته چه میکنی
روزی و روزگاری و حال و هوای تو شور اشتیاق بر مزار شهیدان چه می کنی
آن باغ های خرم و شیر دلان تو ان کوچه باغ عام و مردان ادیبت چه می کنی

بایگانی

داستان گربه تامل انگیز قسمت دوم

  • شنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۷، ۱۱:۰۴ ق.ظ
  • محمدعلی خالقی
  • ۱ نظر

در حاشیه خیابان دستی به نشانه سوار شدن تکان می خود  وقتی احساس کردم پیرزنی تقاضای سوار شدن را دارد ایستادم

پیرزن در حالی که داشت سوار می شد ساکش را به آرامی روی صندلی گذاشت 

سلام مادر 

سلام پسرم دو چهار راه پایین تر پیاده می شم . چشم مادر بشین 

با این وضع و حال از کجا می یای مادر خیلی سخته واسه شما تنهایی رفت و آمد چرا زنگ نمی زنی یکی از فرزنداتون بیان دنبالتون 

ای مادر دردمو تازه کردی 

ببخشید مادر نمی خواستم ناراحتت کنم

نه پسرم اشکال نداره من فرزند ندارم  از کجا داری میای مادر 

رفته بودم دکتر  واسه چی مادر خدا بد نده 

ساکش را باز کرد گربه ای داخل ساک آرام آرمیده بود 

نه پسرم گربه ی دارم که دچار هضم غذا شده و نمی تونه غذا بخوره 

بردمش دکتر دکتر می گه استخون خورده تو گلوش گیر کرده  

گفتم گربه رو بردی دکتر  گفت اره چقدر هزینه شد. هفتاد هزار تومان

گفتم هفتاد هزار دادی واسه این گربه خیابانی 

اره پسرم  هفتاد هزار تومان ازم گرفت و این تنها نیست بیست گربه دیگر تو خونه دارم ... چون فرزند ندارم اوقات مو با اینا سپری می کنم 

دیگه داشتم دیونه می شدم.  مادر می فروشی این گربه ها رو نه واسه ثوابش 

نمی فروشم. گربه قیمتی هم داری  نه همشون خیابونی ان 

بسیار عالی ..... 

همین جلو منو پیاده کن  می برمت در خونه مادر اگه اشکال نداره 

دستت درد نکنه پسرم  می شه گربه ها رو ببینم . بیا تو .....

وقتی وارد خانه شدم  گربه ها از در و دیوار بر پیرزن وارد شدن 

دیگه حرفی واسه گفتن نداشتم و .....

و این بود داستان گربه تامل انگیز

و باید کمی بیشتر در این موضوعات تامل کرد 

نگارش خالقی اسفاد 



اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

  • محمدعلی خالقی

 

سلام بر وطن

یکشنبه, ۲۳ دی ۱۳۹۷، ۱۱:۴۶ ب.ظ

محمدعلی خالقی

۱ نظر

ای نام تو شکوه و سربلند وطن 

ای پیروز مند ای سرفراز 

ایستاده ایم کنار تو با قلبهای مملو از عشق 

ای آسمان آبی     

ای مردمان شیر و پاک و باصفا 

ای مادران بهتر از گل 

تو را دوست می دارم که زاد خاک منی 

بگذار گریه کنم 

بگذار اشکهای بارانی خودم را نثار کنم  چرا که ذره ذره وجودم از تو تعمیق گرفته 

و خاطراتم مملو از عاطفه توست 

تو را دوست می دارم ای شکیبا نیرومند و ای شکیبا شکوهمند 

هنوز یاد کلوخ های نمناک و عطر آگین تو در مشامم احساس می شود 

هنوز بوی دگدانها و دودکشها ی در فراز بامهای صمیم و محبت و عاطفه ، اهش به دل حکایت می کند.

دوستت دارم      اسفاد وطن    عزیز وطن    بی نوا وطن          

خالقی اسفاد 

       



اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

  • محمدعلی خالقی

عرفان در ادراک

جمعه, ۲۱ دی ۱۳۹۷، ۰۳:۳۸ ق.ظ

محمدعلی خالقی

۰ نظر

                                                                      esfadvatanam.blog.ir

            شاخه برگی به فراز                                                    اسفاد وطنم     

            ابر در اوج لطافت  مصداق یخ کوه

             دانه ای روز و شب از جرعه ابی به هوای نفس است 

                                       زاد خاک بشر الموت بخاک 

                                       مرگ حق است به گمانم 

            نام مرغی به تنهایی شب در آواز 

            شاعری در به تکاپوی لغت درنگرش

            نام عشقی به تنم خال زدم  د ز ملالم 

            کودکی در خوابش می پرد از فکر و خیال

            ماه از ذائقه ابر سیه در نگران 

                                                     خالقی (عرفان



اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

  • محمدعلی خالقی

خاطرات منقرضه

دوشنبه, ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷، ۰۱:۳۳ ق.ظ

محمدعلی خالقی

۱ نظر

بنشین  با هم کمی گپی زنیم 

از قدیما و اون جوونا نگذریم 

گر بگم از بهرت ای دوست پیر مشی 

گر بود رویت سفید     قرمز  مشی

روزی بود  و    روزگاری داشتیم

گو گله و  خر گله    می داشتیم

هر که دو تا گو مداش کیف  می داش

گر ماست و سر شیر فراوو می داش

یا اگر مرغ وخروس هم می داش 

قد قدان تخمرغ به زنبیل می داشت

خیت پیاز سیرموک و کاه یادش بخیر 

بزغاله و شیخ روا     یادش بخیر 

کلب پیاز   علف کرده    سو مزنی 

داس مایی یا گو خوره گو مزنی 

سیم داغ !  گو موخوره یا بیارم

صبر کو   یک سیم سرخ بیارم

سر صبح   یک انار ترش بیار 

تا ده مین خیتا توره خو بنیا

یا که انار مبره یک سیم وپکنیک ره بیار

عجبا ای روزگار باز ده کجار

گندم سر زعفرو    او ره بیار

پی باغو ره او دادم فردا عمله درم

خر و جقد وماله یک رسمون کم درم

چه سواری داره ده ری مله یک پایه

شاشا  پل ره بگی   ترگز اناری مایه

خرا هم مونده شدن پیزور ببن قب نکنه

گردن اور محکم بگی زن صحبخور مایه

بگذریم    پل خیت هم ، موشی شده

موتور اژ ، یا هم ، پنج کیلویی کاه مایه 

یادمه موتور اومه ده جو کرتی قرش اژ

باز مترسم که همو موش عینکی مر مایه

اگر ای بار دگه و موتور اژ و روغن چل

ا همو موش و همو غرش اژ و مه بم

کلکو کنده شده گور  صحب خور مایه

بخدا مونده شدم وگر نه تا صبح بریتو

اقدر حرف مزدم   ولی یه اما داره 

حرفوکه حرف میره اوسونه داستان مایه

                   خالقی در اسفاد وطنم



اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

  • محمدعلی خالقی