مرحوم برادر شهید میرزا نقی شفیعی روحشان شاد

مرحوم دکتر کریمی اسفاد

با سلام: یکی دیگر از بزرگان وچهرهای بنام ..

مرحوم دکتر خواجه مظفر کریمی ٬

فرزند عبدالعلی٬متولد۱۳۴۶در روستای اسفاد دیده به جهان گشود 

ودر سن پنج سالگی برای یادگیری قران راهی مکتبخانه اسفادشد وبعد ان دوره ابتدایی را در اسفاد گذراندوچون در روستا دوره راهنمایی نبود به ناچار با جمعی از دوستان هر روز مسافت اسفاد ابیز را جهت فراگیری دروس با مشقت فراوان گذراند و دوره دبیرستان را در قاین در مدرسه دکتر شریعتی در رشته تجربی به پایان رساند و همزمان در این برهه به جبهه های حق علیه باطل به طور داوطلب عازم شد.در سال ۶۵ باقبولی در کنکور جهت گذراندن دوره کارشناسی عازم تهران شد وبعد چهار سال به خدمت مقدس سربازی رفت که این دوره دو ساله را در نیشابور گذراند که در ان زمان به گفته خود ایشان بهترین خاطرات عمرش را  دارد وبعد دوره ضرورت دوباره به تهران برگشت تا به ادامه تحصیل بپردازد ودر مقطع کارشناسی ارشد

 ‌همزمان جذب سازمان تامین اجتماعی وبطور رسمی مشغول به کار شدند .وی همراه با کار مشغول تحصیلات عالیه ودکترا شد ومدرک دکترای خود را از دانشگاه علوم پزشکی تهران دریافت نمود...

وی به لحاظ خصوصیات اخلاقی٬ انسانی به تمام معنا بود .مهربانی ٬پرداختن به حل مشکلات خلق الله٬کمک به نیازمندان ٬ صله رحم وهزاران خصوصیت خوب دیگر را میتوان برای این بزرگ مرد بیان نمود.ایشان با انکه در ناز ونعمت بودند ودر پایتخت زندگی مرفهی داشتند باز تمام دغدغه ایشان اسفاد وپیشرفت ان بود که درست کردن باغ ویلای کنار شهرک نشان از این است ومیخواستند که این فرهنگ برای همه جا بیفتد که سرمایه شان را به اسفاد بیاورند وخرج ابادانی زادگاهشان نمایند.کوچکترین کاری که برای اقشار کم درامد جامعه کردند همین بیمه سلامت وهمگانی بود که مردم ایران تا زنده هستند باید دعا گوی ایشان باشند .دکتر کریمی انسان خاکی وشریفی بود از جنس پاک وخدایی واقعا هر چه از این بزرگ سفر کرده بگوییم باز کم است اما چه کنم که اینجا بیش از این نمیتوانم.ثمره عمر ایشان دو دختر ویک پسر میباشد وی در سن جوانی ومیان سالگی سحر گاهی بعد از خواندن نماز صبح دردی در وجودشان حس میکنند خانواده ایشان با اورژانس تماس گرفته وبه بهترین بیمارستان تهران وبهترین دکترامراجعه میکنند ولی چه حاصل که عمرشان به دنیا نبود وبعد چند ساعتی بستری بودن در بیمارستان درسن ۴۸ سالگی در سال ۹۴ جان به جان افرین  تسلیم نمود ودر روز بعد ایشان را به مشهد منتقل ودر قطعه شهدای بهشت رضا در کنار شهید انصاری ودیگر شهدا درقطعه۱۵ معرف به قطعه حاجی اقای تهرانی به خاک سپردند تا در انجا به ارامش ابدی برسد .ودر اینجا از ته دل برای پدر ومادر وخواهر وبرادرانش صبر از درگاه خداوند خواستارم با ذکر صلواتی بر محمد وال محمد.٬٬٬

نگارش:۱۳۹۶/۰۹/۲۵

محمد علی غفاری

حاج محمد باقر غفاری

 

یکی از بزرگان اسفاد قدیم  خواجه حاج محمد باقر غفاری بودند . 

این بزرگوار متولد ۱۲۸۴در روستای اسفاد دیده به جهان گشود. 

نام پدر ایشان خواجه میرزا هادی نام داشت .ودارای چهار همسر ک این بزرگوار اولادی بر خود نداشت . 

دارای دوخواهر وسه برادر به نامهای خواجه الله نظر , خواجه غلام عباس وخواجه ابوتراب

خلاقیت ,نواوری و روشن فکری این بزرگ مرد و قامت رشیدش همیشه ورد زبانها بود , اکثر مواقع پالتو بزرگی بر روی دوش خود می انداخت . وبرق کفشانش چشم هر عابر ورهگذری را به طوطیا می برد. 

که همین خلاقیت وپشتکارش باعث شد درسش را ادامه دهد . 

مدرک دوم دبیرستان رادر تهران گذراند و خدمت مقدس سربازی را هم در تهران به سمت تلگرافی به پایان رساند . در خدمت سربازی  پیشنهاد کارمندی ارتش رو بهش داده بودندند اما بدلیل تفکرات وشخصیت منحصر به فردی که داشت جواب منفی می دهد 

این مرد مسلط به سه زبان فارسی , عربی ,وفرانسوی بود 

که دارای چهار کتوب به نام های کف بینی , اشعار عربی وداروهای گیاهی ومواد غذایی , وکتاب مخصوص خودشان که نشان از شخصیت وهویت شخصی ایشان را می رساند . از خود به یادگار گذاشت .

لقب معروف این نیک اندیش غواص بود . 

معدن عتیقه جات وطلا وجواهر 

خانه ایشان در پی قلعه از ورودی قلعه از سمت ابیز در همسایگی خواجه میرزا علی خالقی مقرر بود .

 وقتی از داخل دالون پی قلعه رد میشدی, برجی بزرگ وچهار طبقه وجود داشت  که نمای قلعه اسفاد را چشم گیر کرده بود .  درب ورودی ان از طبقه دوم دربی چوبی از سمت قبله باز می شد و طبقه اول هم از کف طبقه دوم با درب کوچک ی بود که مخصوص لوازم واسباب الات کشاورزی بود . پله های  کوچک وگرد هر طبقه به طبقه بعدی قشنگی برج را بی حاشیه می کرد . طبقه دوم نشیمن وطبقه سوم وچهارم شامل مهمانها بود .

طبقه چهارم هم پنجره ای  مسلط بر قلعه وکیشمان بود که نمای برج را دوچندان کرده بود .

از خصوصیات این مرد , روشن فکر, شاعر , نویسنده , نیک اندیش, مردم دار , کدخدایی و مهمان نوازی که در  ذات ایشان بود.

دریافت لوح تقدیر از شاهنشاه اریا مهر محمد رضا شاه پهلوی در دشت خطیبی اسفدن زیرکوه قاعنات با حضور پر شوق مردم ومنطقه که قطعه شعری بر وصف ایشان سروده بود . از نمونه کارهای ایشان بود 

مقبره ایشان. در مشهد مقدس در کنار باغ نادری می باشد 

ایشان در سن ۶۹سالگی دار فانی رو وداع گفت 

روحش شاد 

خالقی اسفاد 

 

مرحوم میرزا غلام حسن قاسمی

 

 

 

 

 

 

از بزرگان قدیم اسفاد  میرزا غلامحسن قاسمی  یادی کنیم 

میرزا غلامحسن فرزند میرزا عباس قلی ،میرزا عباس قلی فرزند میرزا قاسم علی و میرزا قاسم علی از مردمان تشیع قندهار می باشد .

مرحوم حاجی غلام حیدر قاسمی فرزند میرزا عبدالرحیم و میرزا عبدالرحیم فرزند میرزا عباس قلی از بزرگ مردان نیک اسفاد بودن که دستی در سیاست داشتند .

این مرد قد  قامتی  بلند داشت که اکثر مواقع  کلاهی دور گرد بر سر می گذاشت .

 ایشان از سیاست بالا یی بر خوردار بود , مردم دار ، مهربان و قرآن خوان بود .
از اب قنات اسفاد شصت سره اب داشت  که خود نشان از کار آفرین نمونه است

خانه ایشان در پی قلعه که به روایتی  دارای دوازده پل بود که این خانه از گچ سفید پوشیده شده بود و دارای دوپنجره که از چشم انداز قشنگی از باغ ملا محمد جعفر داشت  وی در همسایگی پسر عمو میرزا ابراهیم قاسمی , ومیرزا محمد رضا قاسمی و میرزا غلام عباس قاسمی وملاجعفر بودند .

پدر میرزا غلامحسن یعنی میرزا عباس قلی به روایتی  دارای یک جوال بز مونی ذخیره پول داشتند که با سخاوت ومهربانی که داشتن هر کس تقاضای نقدی می کرد بهش می دادند.

ایشان  گوسفندان زیاد داشتند  وطی مسافرتی که به روستاها ازجمله روستای بمرود داشتند. از شناخت ومعاملاتی که با جناب میرزای دانش مقدم از روستای بمرود و دختر ایشان داشتند  از دخترشان  خواستگاری می کند  و ایشان هم موافقت می کنند دختر ایشان به نام سلطان دانش مقدم را به همسری بر گزیده و به عقد هم در می اورند که بعد از مدتی مراسم عروسی سر گرفته و عروس را از بمرود سوار بر اسب کجاوه دار زرین شده وبا زرق وبرق  ولباس عروس , همراه باخانواده عروس واقوام وخویشان از بمرود راهی اسفاد شده ودر همان خانه ذکر شده فوق در پی قلعه مراسم عروسی را به شادی ومبارکی جشن می گیرند

ثمره عمر ایشان دوازده فرزند بود که هشت فرزند بعلت کمبود امکانات و مریضی های  رایج قدیم از بین می روند  ودو پسر به نام کربلایی حسین علی ومیرزا عباس قلی و دو دختر به نام سرور وصدیقه می باشند .

ایشان در اواخر عمر خود بعلت فوت همسر با فرزند ارشد کربلایی حسین علی زندگی می کرد . در باغ سالاری با خلوص نیت کامل وعترت ومعارف قرانی که داشت در اتاقی از ورودی باغ سالاری دوران بازنشتگی خود را در کنار جوی ابی زلال وارامشی خیال , در صبح دم طلوع خورشید بر روی سجاده ی نمازش  دار فانی رو وداع گفت  

سن ایشان ۸۰سال بود که در مورخه ۱۷/۱۱/۱۳۶۴ فوت نمود . مقبره ایشان در قبرستان بالا می باشد . همسر ایشان هم در سن ۶۵ سالگی  وداع گفت که مقبره ایشان دربمرود در کنار قبر شهاب علی شهید می باشد . 

روحشان شاد و یادشان گرامی

برگرفته از خاطرات دختر کوچک مرحوم ....صدیقه قاسمی

 

اسفاد وطنم. esfadvatanam.blog.ir

 

نویسنده محمد علی خالقی اسفاد