دنیای زندونی
اگه برام دوری دنیام چه دلگیره
تو اینو می دونی برات که میمیره
شبهای بی خوابی چشمای گریونی
بی تو غم انگیزه شبهای مهتابی
اینو می دونی من ازت می خوام برگردی دوباره
اینو می دونی من ازت می خوام بمونی دوباره
خاموش بی روحه یه قلب دیونه
مرگ است این خونه دیوار می دونه
برگرد به این خونه دوری یه زندونه
دردو همش درده یه راه می مونه
اینو می دونی من ازت می خوام برگردی دوباره
اینو می دونی من ازت میخوام بمونی دوباره
سراینده محمد علی خالقی
به بهانه ۱۸ عقرب ۲
با سلام و احترام
قدیما گل های زعفرون مثل امروز ارزشمند نبود.
بازاریابی ضعیف . عدم شناخت مردم از زعفران . استفاده زعفرون بعنوان اولویت آخر و از همه مهمتر اینکه همه مردم همزمان با هم بصورت انبوه گل داشتند
بنابراین گل ها باید خارج از منطقه پر می شد و معمولا به قائن برای فروش و پر کردن ارسال می شد.
اما تقریبا ۸۰ درصد گل توسط خانواده ها پر می شد چرا که امکان ارسال گل ضعیف بود.
پر کردن گل و یا گل وه کنی هم کاری آسون نبود. هر نفر در بهترین حالت می توانست در روز ۵ کیلو گل پر کند.
خستگی ناشی از کارهای روزانه . چیدن گل . طی کردن مسیر و مشق و تکالیف روزانه باعث می شد تا گل واکنی کمی آسان تر باشد.
گل پر کنی علاوه بر خستگی،شور و حال خاصی هم داشت.
پر کردن گل روی پشت بام و دیوار حیاط ، سرچهار راه قلعه، همزمان با دیدن ماشین علی کلوخ
و در شهرک هم جلو مخابرات و برای خانم ها هم جلو در حیاط و یا در حیاط همسایه ها لذت بخش بود.
گل وا کنی باعث شده بود دید و بازدید های شبانه و صله رحم رونق بگیرد.
پدر و مادر سهم هر یک از بچه ها را جدا می کردند و دست آخر گلهای باقی مانده را مشت بخش می کردند تا زود تر تمام شود و خانواده هایی که زودتر پر می کردند به دیگران نیز کمک می کردند.
خواب آور بودن گل زعفرون و خستگی های روزانه و خستگی ناشی از چیدن گل باعث خواب آلودگی و خستگی و چرت زدن هنگام پر کردن گل می شد.
خمیازه و چرت زدن امری طبیعی بود و گاهی اوقات از فرط خستگی و خواب آلودگی به سمت پرها و بشقاب زعفرون چپه می شدیم در این هنگام بزرگترها با خارش کف پا و فرو کردن دم گل به داخل بینی و بخاطر اعتراض و حسودی سایرین ما را بیدار می کردند اما ارفاق هایی هم از طرف پدر مادر گاهی صورت می گرفت.
در گل واکنی هم ،کلک بازی هایی صورت می گرفت. قاطی کردن گل ها با گل های دیگران . قایم کردن گل در میان پرها یک نوع راه فرار بود.
به هر حال شیرینی و سختی های آن دوران . مجمع و سفته قوت های زعفرون . گل های ۴ . ۵ . ۶ پره . دم پنجه گی و سرنش و زردی گل . و سردی پرهای گل و پرهای داخل کوچه و پشت درب منازل هیچ موقع از یاد ما نخواهد رفت .
سلام و درود بی کران ما به پدر مادر های زحمت کش آن دوران که هنوز آثار درد و رنج زحمات طاقت فرسای آن دوران در پیکر رنجورشان نهفته است .
یادت بخیر شب های گل وه کنی
یادت بخیر بی خوابی ها
و یادت بخیر سوز و سرمای جانسوز ۱۸ عقرب.
یادت بخیر
کریمی اسفاد 
باسلام
مروری بر جاذبه های طبیعی اسفاد به تفکیک کوه،دشت و صحرا باذکر نام به لهجه محلی .
شاه رود، لین مرحوم حاج عبدلحسین چاه غرغروک ،لاخای سنگ اوها ، تگ دره ی گلستو، باغ بادامی مرحوم حاج محمدآقا شهریاری ،قله بنیجی ، قله گو ریخوک ،اوشار چراغو،چنگ کلاغ،تنگیگاه شاه رود،تگ دره ی تهی (تیهو)،سه پلی ،پلهای خاکستری ، مزار آشی،تگ علی بابو،کلاته روغنی،کال گوگری،بازه ی خاک تنور،بازه ی لشگر ،حوض نکبخت(نیکبخت)
لین درخت بنه ،حوض مرحوم کربلایی میرزا محمد، حوض مرحوم ملا غلامحسین،پلهای چاکرو،،حوض کربلایی هوشنگ انصاری،کر مندلی ،برج شریف،حوض میر غیرت،کجار،حوض کجار،حوض عوض،خاشه زاری، سر تخت عبدله،تگ دشتخونه،بندمحمد(بندآب مرحوم ملا محمد)،ته تگو کردی،پاشنه تمباره،کوهسرخک.
پوشش گیاهی مناطق بیابانی:دورمنه،ترخ ترکی ،ترخ مشی ،چرخه،بوته ی بیخ،درختچه قنبری،درختچه تاق،اسکمبولی،کلا ته حاج علی محمد جعفری جفنه،میش پرور،گاوزبان،زردکرگی،گل شقایق ،انواع قارچ طبیعی،کاسک،پیاز گرگی ،خارهزار ناله وانواع سبزیهای خوراکی طبیعی دیگر که بر جاذبه های گردشگری این منطقه می افزاید.
مردم مهمان نواز اسفاد پذیرای گردشگران عزیز .
نویسنده آقای احمد عظیمی