ارمان

کاش می شد کینه و دشنام دود    

                         کاش زخم هر کلام پنهان بود  

  کاش صلحی از سپیدی بر فراز 

                         کاش هر جنگ و نبرد پیمان بود 

کاش حرفی جز گلایه ناب بود   

                          کاش می شد لحظه ها تکرار بود 

کاش هر شب از سفیدی می شکفت 

                         کاش در هم می شکست مهتاب بود 

کاش قلبها هم چنان در چهره بود 

                          کاش شیرین تر از ان فرهاد بود   

کاش در دنیای نیرنگ و فریب 

                           کاش در این یک قلم مصداق بود 

کاش در هم می شکست این کینه ها

                           کاش در جنگ صلحی از سهراب بود 

کاش در قلبی از ان صد چهره ها 

                            کاش آرامش چو  در محراب بود 

کاش هر دل درد پنهانی نداشت 

                            کاش یک رنگی که در ایمان بود 

کاش در هر حکمی از تدبیر و عدل 

                             کاش در این محکمه انفاق بود 

       شاعر ::::خالقی (عرفان)