پیلو رمه
پیلو رمه در فصل بهار
در اسفاد قدیم تقریبا همه اسفادیها گوسفند دار بودند و اسفاد سه رمه بزرگ داشت.
شیر و ماست . نون و شیر . گور ماس . فه له . چای شیر و کلیه فرآورده های مربوط به شیر و ماست قوت اصلی مردم بود.
هر رمه یک کلوون و بزرگ داشت و امور ده یک و گماری و تهیه چوپان را بر عهده داشت.
هم زمان با فصل بهار و زنده شدن طبیعت اصلا نمی شد گوسفند را در آغل نگه داشت و محیط گرم آغل و غذای خشک پارسال دیگر خوراک خوبی نبود.
گوسفندان هم در فصل بهار زندگی دوباره داشتند و تمایل به خوردن علف تازه بهار داشتند.
در فصل بهار و پایان فصل زمستان ، رمه ها میدونی می شدند .یعنی باید در طبیعت نگهداری می شدند.
گوسفندان هر روز به چرا می رفتند و شب در بیرون و آغل نگهداری می شدند و صبح زود برای شیر دوشی به پیلو می آمدند.
پیلو محل خسباندن گوسفندان است چه در بیابان و صحرا و یا محل شیر دوشی .
صبح زود چند تن از صاحبان گوسفندان به اتفاق بچه ها به محل پیلو رمه برای شیردوشی می روند.
دوختن گوسفندان در روزهای اول سخت و دشوار است.
گرفتن گوسفندان سوور به تنهایی امکان پذیر نیست و کمک گروهی می طلبد.
برخی گوسفندان از بین چند نفر فرار می کردند و بالاخره با سنگ و چنگ و دندان و کنده شدن پشم هایشان گیر می افتادند و گاهی اوقات کتک و فحش هم می خوردند.
کار شیردوشی را هم مردان و هم زنان انجام می دادند.
شیر گوسفندان در بهار بسیار مقوی بود چون از علف تازه بود گاهی اوقات شیر مایل به رنگ سبز بود و مه یه گوسفندان پر از شیر بود و با فشار زیاد دوخته می شد و اونقدر کف می کرد که از کاسه سر ریز می شد.
هنگام دوختن ، برخی گوسفندان فرار می کردند و یا لگد به دیکچه می زدند .گاهی هم گاله هایشان داخل شیر می افتاد و زحمت دوختن هدر میرفت و شاید هم کاسه شیر را خود گوسفند می خورد.
برخی گوسفندان شیر دزدی داشتند و شیرشان را بالا می کشیدند تا برای بچه هایشان شیر ذخیره شود اما با خوردن چند پس مه یه شیر را پس می دادند.
معمولا مقداری شیر برای بره بزغاله ها می ماند و دوخته نمی شد.
دیکچه و کاسه های مس و نیکل برای شیر دوشی بود و در نهایت شیر به داخل پانکه و دبه ریخته می شد.
معمولا ظرف شیر را کنار رمه می گذاشتند و دورش را با قلوه سنگ سنگچین می کردند تا چپه نشود و یا گوسفند و الاغ نتواند چپه کند.
بعد از شیر دوشی و خاموش شدن غر و بور اولیه گوسفندان ، رمه آماده ورود خلومه گل می شد .......
کریمی آوای اسفاد
ادامه دارد.۷۷