****** پروانه ها *******
یاد ایامی که بود بچه و قایم موشک
اون درخت وماه وابر , نقاشی وهفت رنگ
یه زمان که قلبها , پر بود از شادی وشور
یاد مه بچه بودیم تو گذشته های دور
یاد قلعه حوضک , تختک یک اسیا
شادی و فرح دل عشق یک قلعه چه شور
یک به یک روز قشنگ با تو هم بازی شدن
از دم صبح تا غروب اون قدیم دلا یرنگ
یه درخت سبز وسرو مرهم زخما درد
این درخت سرو ناز بود بود مرهم درد
یادمه روی درخت دو تا دل کنده بودیم
سال بعد از اون درخت ما دیگه رفته بودیم
سرو ناز وطن من بعد چندی سال سال
چه روزای خوبی بود ولی افسوس زود گذشت
شاید اون دلا دیگه خشکیده روساقه ها
شایدم بزرگ شده لابلای شاخه ها
چه روزای خوبی بود پرواز پروانه ها
کوچه وباغ وزیر , چپر و اوازها
دلم تنگه روزگار ای غریب واشنا
تو بگو چرا چه زود گذر پروانه ها
من تو را یه روز چه زود گذر یه دیر زود
به همین نزدیکی خفته و خاطره ها
خالقی اسفاد
افکار انسان فرمان انسان است
فکرمان را در هر آنچه تمرکز کنیم همان می شود
افکارمان را از عناوین منحرف پرهیز کنیم
حتما افکار منحرف هم شامل گناه خواهد شد
عرفان
همراه با بزرگان و چهرهای درخشان و منحصر به فرد اسفاد
آقای حاجی خداد حکمتی پور
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست.
این شعر براتون خیلی آشناست
و موضوعی که می توان گفت که ایشان را منحصر به فرد کرده است صدای دلنشین ایشان در چاووشی خوانی سر راه و بدرقه کربلایی ها و حاجیان است.
البته ایشان خودشان توفیق زیارت کربلا و حج واجب را بدست آورده اند.
ارادت و سینه زنی فوق العاده ایشان در مراسم یادبود اهل بیت قابل وصف است.
ایشان در امر کشاورزی و باغداری و پیوند زنی بسیار خبره و وارد به کار هستند و همچنین فرزندانی شایسته تحویل جامعه داده اند.
برای ایشان و خانواده ایشان آرزوی سلامتی و بهروزی داریم با قرائت صلوات بر محمد و آل محمد.
جا دارد یادی بکنیم از مرحومین کربلایی محمد تقی کاظمی و حسن صادقی که در چاووشی خوانی همپای هم بودند.
اسماعیل کریمی
این حوض همیشه در شیفت شب و در طاقه سر رم آبیاری می شد به این علت که از زلالی اب و تمیز بودن اب در شب اطمینان حاصل می کردیم
این حوض در ورودی قلعه قدیم در سر سنگاجی و همین طور ورودی دالون قلعه به داخل و انتهای دالون قلعه به حوض در قلعه ختم می شد که بعضی از دوستان باید خاطره ورودی قلعه و دالون را به یاد داشته باشند
همان طور که از عکس مشهود است از ورودی یک درم مربع شکل اب داخل می شد و بعد از پر شدن یا سر ریز شدن از یک خروجی مربع شکل اب به داخل
باغ هدایت می شد . این حوض عمومی محسوب می شد و از اب سرد و گوارا برخوردار بود که به دستور مرحوم خواجه میرزا علی ساخته و تا قبل از زلزله 76 همه از آن استفاده می کردند . من بهترین خاطرات را از این حوض در کودکی به یاد دارم چون هر روز صبح از آن برای گاو و گوسفندان اب بر می داشتم و منبع تجمع و دید و بازدید خوبی جهت دوستان و کسانی که از نو سازی می امدن بود و همین طور صدای ویز ویز زنبورهای تخمی( قرمز ) و زرد
وجیک جیک گنجشکان بود گاهی خود را در صبح گاه که هنوز کسی وارد این حوض نشده بود می یافتم و گ نجشکهایی را به محاصره می گرفتم البته فقط فقط هم از یادم نمی رود با اون طوقی ها من کار داشتم الباقی را از زیر دستام رها می کردم
اگه باهاش خاطره داری و یادته یه صلوات بفرست به روح مرحوم خواجه میرزا علی موفق باشید .