esfadvatanam.blog.ir
شاخه برگی به فراز اسفاد وطنم
ابر در اوج لطافت مصداق یخ کوه
دانه ای روز و شب از جرعه ابی به هوای نفس است
زاد خاک بشر الموت بخاک
مرگ حق است به گمانم
نام مرغی به تنهایی شب در آواز
شاعری در به تکاپوی لغت درنگرش
نام عشقی به تنم خال زدم د ز ملالم
کودکی در خوابش می پرد از فکر و خیال
ماه از ذائقه ابر سیه در نگران
خالقی (عرفان)
esfadvatanam.blog.ir
حلزونی چو به زیر و بر برگهای خزان می خیزد
لقمه نانی در آن برکه پیر زیر انگشت چروکیده ی پیرزنی در خیس است
پر پروانه به اوج پرواز دل چسب است
فکر شاعر به تکلم زیبا ، واژه نگاهش سخن است
ماه من می خندد
حرف هم می ماند
طفلکی گوشه پنهان خیال در فکر است
ماهی قرمز تنهایی من دم نفسی روی اب می غلتد
کودکی گریه او در زاد است
مادرم بر سر سجاده خود زمزمه ای در سخن است
گوشه دشت گون هم زیباست
نام سروی به سرافرازی شهرت تبر است
گفت عرفان چو به جستار نظام در حکمت
محمد علی خالقی (عرفان)
دفترم باز امشب
باز شد حرف و سخن از دل من
همه شب هم امشب
که همه غرق به خواب و کپلند
باز من می مانم
تک و تنها بیدار
خواب من هم در شب
شده چون یک هشیار
من و شمعی روشن
که به تسکین غم و یار من است
همه شب کار من است
باز من می مانم تا سحر گه بیدار
ماه من هم چون من
می درخشد چون یار
من و ماه و غم شبهای دگر
همه شب هم امشب
می نشینیم بیدار
همه شب کار من است
تا سحر شد بیدار
من و شب :::: خالقی عرفان
15 دی ماه 97 4:18
زمان همچنان برق در گذر است
عمر کوتاه انسان ارزویی مجال است
تا دیر نشده فکر سفر کن
این غافل هر چند گران است
مبحث زمان در حیات برای تمامی مخلوقات مشخص است و از گذشته تا به امروز متغییر
تمامی جانداران عمری مشخص شده در رابطه با آنچه از الهامیت الهی خلقت یافته اند دارند که روزی بر ختم زمان شان قائله می بندد و فوت می شوند
خلقت انسان هم در تعیین زمان معین شده که سن هشتاد سالگی برای انسانیت در ظاهر یک عمری طولانی است
هر چند بسیار زود گذر و بی ارزش است
اگر مبحثی در رابطه با تعیین زمان برای انسان مشخص و تایین شده باشد چه تفکری خواهیم داشت و اگر برای هر رابطه در زندگی می بایست زمان پرداخت کنیم چی
مثلا برای دریافت پول از بانک یک روز زمان یا خرید نان چند ساعت زمان یا بلیط اتوبوس یک ساعت زمان یا خوابیدن و نوشیدن وووووو
و این بهای پرداختی از عمرمان کثر می شد.و همین طور خریداری
اگر برای زنده ماندن هر انسان به پنج روز زمان لازم بود چه می کردیم آیا راضی بودیم یک روز زمان به فردی که در ثانیهای آخر عمرش بود پرداخت کنیم چنانچه پرداخت نکنیم فرد می میرد و این شاید برای خودمان هم صورت گیرد
و هر فرد جهت بقای حیات می بایست زمان خریداری کند یا از کسی قرض بگیرد
چه کسایی که در هر گوشه و خیابان به مرگ خواهند غلتید بالخصوص قشر ضعیف و مستضعف و چه کسایی که غرق قرنها زمان اند (قشر ثروتمند )
آن موقع است که جهت هر عملی باید تعجیل کرد یا از خیلی چیزها گذشت.
عصر حال مستضعف و ثروتمند خیلی در مقیاس متفاوت مقرر اند
من بر این باورم تا شری در انسانیت حاکم نشود هیچ گاه خدایت را نخواهی شناخت و خیلی از قشر درجه اول (ثروتمند)شاید 80 درصدشان غرق ثروتند و هیچ گاه درد تشنگی را نچشیده اند و نخواهند شناخت بحران فقر را شاید هم خدایشان را
هشتاد سال حیات برای انسانیت اگر چه چشم گیر است ولی در واقع چهل سال است چرا که نیمی از عمر انسان در خواب است
و بیست سال را دوران نوجوانی و جاهلیت که تفکر در شناخت عرفانی اکثرا در اواخر سی سال عمر معقولیت می پذیرد و ان موقع است که بیداری عقل صورت می گیرد و انسان به نداشته ها و اعمال خود حسرت می خورد که زود دیر می شود
اگر زمان در حیات در انسانیت کوتاه بود شناخت ها زودتر در عرفان اعمال می یافت و مفهوم ارزش زمان را درک بودیم
لیکن حال در تعیین زمان عمر انسانیت بسیار ارزشمند است و چهل سال عمر انسان در ذخایر اعمال آخرت بسیار اندک است
زمان همچنان برق در گذر است و عمر کوتاه انسان آرزویی مجال است
تا دیر نشده فکر سفر کن این غافل هر چند گران است
وقتی دیر می شود که فهم یک لحظه زمان جهت پرداخت هزینه یک عمر خواب و یک روز حیات را مفهوم باشیم
زمان قلم در حیات :::خالقی اسفاد
دنیای رنگارنگ نیرنگ
دلم می خواد حرفی درست و حسابی غلیظ نثار دنیا کنم
به این دنیای نامرد فریاد بزنم دنیا دنیا خیلی نامردی
و ماشینم را سوار بشم و اهنگی از آواز پریها را انقدر زیاد کنم که صدایش به ارش اسمان دراید و در لابلای پیچ و تاب دنیا خارج شم در دشتی پر از گلهای یاس و اقاقی در کنار درختی که شاخه هایش سالهاست در انزوای آسمان صدای زخمی زخم زمانه ی عالم را آهنگ مشهود است ماشینم را پارک کنم و دور از دنیای کینه و ریا در تنهایی آرام و سکوت مناظر دنیای رنگی را به تماشا بنشینم
و با خودم به تامل بنشینم بگم دنبال چه می گردی به کجا چنین شتابان کجا داریم می ریم .
دور از ازدحامات شهری دور از انسانهای دو رنگ دور از رفاقت های زخمی دور از نفرت دور از کینه دور از همه همه همه تنهای تنها در کنار درختی که سالهاست تنهاست و ساعتها در خلوتی سکوت تنهایی خودم را با یگانه خودم با الهام کائنات در تفکر باشم
و اندیشه ام را پاک کنم از این همه خسته گی و دورنگی دشنه و دشنام
که چه می شد زندگی دنده عقب داشت دور از شهر دور از همهمه دور از نیرنگ
همان روستای صمیمی همان مردان صاف و پاک همان کلبه خاکی همان خاک و همان نان و همان بوی گندم
آرام آرام آرام خالقی اسفاد
طارق از ماده "طرق" (بر وزن برق) به معناى کوبیدن است، و راه را از این جهت "طریق" گویند که با پاى رهروان کوبیده مىشود، و "مطرقه" به معناى پتک و چکش است که براى کوبیدن فلزات و مانند آن به کار مىرود.
از آن جا که درهاى خانهها را به هنگام شب مىبندند، و کسى شب وارد مىشود ناچار است در را بکوبد، به اشخاصى که در شب وارد مىشوند "طارق" می گویند.
قرآن خود در این جا "طارق" را تفسیر کرده، مىگوید: "این مسافر شبانه، همان ستاره درخشانى است که بر آسمان ظاهر مىشود و به قدرى بلند است که گویى مىخواهد سقف آسمان را سوراخ کند، و نورش به قدرى خیره کننده است که تاریکی ها را مىشکافد و به درون چشم آدمى نفوذ مىکند. (توجه داشته باشید که "ثاقب" از ماده "ثقب" به معناى سوراخ کردن است).
در این که آیا منظور ستاره معینى است مانند "ستاره ثریا" (از نظر بلندى و دورى در آسمان)، یا ستاره زحل، یا زهره یا شُهب (از نظر روشنایى خیره کننده)، یا اشاره به همه ستارگان آسمان است؟ تفسیرهاى متعددى در این جا گفته شده، ولى با توجه به این که در آیات بعد آن را به "نجم ثاقب" (ستاره نفوذ کننده) تفسیر کرده است، معلوم مىشود منظور هر ستارهاى نیست، بلکه ستارگان درخشانى است که نور آنها پردههاى ظلمت را مىشکافد و در چشم آدمى نفوذ مىکند. در بعضى از روایات "النَّجْمُ الثَّاقِبُ" به ستاره "زحل" تفسیر شده است که از سیارات منظومه شمسى و بسیار پرفروغ و نورانى است.
هیچ گاه یک فرشته یا وحی از آسمان نازل نخواهد شد خداوند رئوف و مهربان است که در ان شکی نیست
همواره در تمام امور ناظر و حاکم است و لحظه به لحظه انسان قابل ضبط و فهم است
همیشه در زندگی انسان پیشامدهایی در اتفاق است که عوامل و رابطه ها الگویی جهت فهم و درک انسان قرار می گیرد
چه جنبه های منفی زندگی و چه مثبت
خوابهایی که در واقع برای هر فرد اتفاق می افتد می تواند نشانهایی از اتفاقات خوب و بد زندگی باشد که پیشینه ای از عواقب رفتارهای اجتماعی هر فرد از آینده حال یا گذشته است
شاید 80 درصد اتفاقات در خواب نتیجه ای کارکردهای مثبت و منفی ما باشد که نشان از خود ارایی اشتباهات یا اعمال خوب ما است یعنی اگر دیروز اعمال نیک انجام داده ایم شاید در خواب ما نشانه گذشت و فداکاری باشد و نتیجه ای جهت شکر و سپاس از خودمان که خوشایند است
واگر کار بدی انجام داده ایم شاید در خواب نشانه ای از نتیجه یابی در خود ارایی باشد و همین طور می تواند دست به دست در انسان بچرخد یا از طریق کسی به ما اعمال شود اینگونه که امروز هدیه به امر خیر تقدیم شخصی کرده ایم شاید در آینده اینا این اتفاق برایمان منعکس باشد که فهم و درک ان برایمان مفهوم است
این نشانهایی از طرف خداوند به بندگانش است که از طریق بندگانش اتفاق می افتد
اگر امروز روز خوبی برایمان نبوده و همش بد شانسی می آوریم شاید پیشینه ای از همان روز یا گذشته از اعمال خودمان در منفی یا اشتباهات از خودمان در پیش بوده که خودمان هم به اشتباهات خودمان در تامل هستیم
هیچ گاه فرشته ای نازل نخواهد شد بلکه نیرویی از طرف انسانها به همدیگر در گردش و الحاق است که نشانه هایی جهت اعمال خوب و بد ما می باشد یا می تواند بعنوان یک راهنما یا اشتباه اعمال شود
گاهی نتیجه این اعمال آزمایش هایی است که به ما الهام می شود و فرجه ای است جهت تفکر و تعقل در خود ارایی
نتیجه ای از برداشت اعمال خوب و بد و اتفاقات خوابهای که برای هر کس می تواند بیفتد
نگارش محمد علی خالقی
دانستنیهای جالب درباره کره زمین
- خورشید را 9 سیاره احاطه کرده‌اند که در بین آنها کره زمین از نظر فاصله با خورشید، سومین کره است و از چهار سیاره داخلی بزرگ‌تر است.از پنج سیاره بیرونی، چهار تای آنها از کره زمین بزرگ‌تر هستند. زمین در مداری گردش می‌کند که هیچ وقت از 5/91 میلیون مایل به خورشید نزدیک‌تر نمی‌شود و از 5/94 میلیون مایل دورتر نمی‌شود.
جالب‌تر اینجا است که این مدار تقریباً دایره مانند است و اگر غیر از این بود زندگی روی کره زمین غیر ممکن می‌شد زیرا حیوانات و گیاهان در زمستان از سرما یخ می‌زنند و در تابستان از گرما کباب می‌شدند.
-زمین در مقایسه با کائنات یک کره جوان و جدید است با این حال زمین حدود 5/4 هزار میلیون سال عمر دارد. کشف این موضوع از بررسی‌های انجام شده توسط رادیواکتیو که در تعیین عمر سنگ‌ها از آن استفاده می‌شود، به دست آمده است.تمامی عناصر رادیواکتیو همانند اورانیوم که برای عکس العمل تعیین شده به کار می‌رود، به عناصر مختلف در میزان ثابتی، تغییر شکل می‌دهند.
به وسیله اندازه گرفتن این دو، یعنی مقدار عنصر رادیواکتیو اصلی و عنصر رادیواکتیو تغییر شکل یافته، می‌توان عمر تشکیل سنگ را حساب کرد. قدیمی‌ترین سنگ‌هایی که تا کنون به دست آمده‌اند حدود 3 هزار میلیون سال عمر داشته‌اند ولی به طور یقین زمین سال‌های طولانی قبل از این که سطح سنگ‌ها شروع به تشکیل یافتن کنند، وجود داشته است.
- داگر چه ستاره شناسان و سیاره شناسان چندین تئوری درباره چگونگی بوجود آمدن زمین و بقیه سیارات منظومه شمسی ارائه داده‌اند ولی هنوز شک و تردید فراوانی در رابطه با مبدأ تشکیل زمین وجود دارد.
هر کدام از این تئوری ها باید شامل این واقعیت باشد که تمامی سیاره‌های بزرگ‌تر در مدار دایره مانندی در اطراف خورشید گردش می‌کنند و این مدارها تقریباً در یک سطح نزدیک هم قرار می‌گیرند. حقیقت دیگری که باید توضیح داده شود این است که تمامی کرات در یک جهت به دور خورشید می‌چرخند و آن در جهتی است که خورشید به تناوب دور می‌زند.
- حتی عجیب‌تر این که فاصله کرات مختلف از خورشید از نظر ریاضی به وسیله یک معادله ساده با هم نسبت دارند و به نام قانون «باد» نامیده می‌شود. البته ممکن است این فقط یک تصادف و اتفاق باشد یا احتمال دارد رابطه با مبدأ اصلی منظومه شمسی داشته باشد.
-در اینجا دو تئوری اصلی به وجود می‌آید یکی این که یک رشته طولانی از بخار داغ به وسیله نیروی جاذبه سیاره دیگری که از نزدیکی خورشید می‌گذشته از خورشید جدا شده و پایین افتاده است سپس به تدریج بخار داغ، خنک و منقبض شده و تبدیل به گلوله‌های جامدی شده است که همان کرات هستند.
تئوری دیگر که احتمال بیشتری دارد عبارت است از این که در اصل یک توده بخار و غبار وجود داشته که در حال چرخش دایره مانند بوده است.چرخش‌ها و گردبادهای این توده تکامل حاصل کرده و هسته‌های مرکزی کرات ایجاد شده است. هر کدام از این هسته‌ها به تدریج بزرگ‌تر شدند زیرا نیروی جاذبه آنها هر زمان بیشتر و بیشتر اجسامی را که در فضای لایتناهی اطرافشان پراکنده بودند به طرف خود جذب می‌کردند.خورشید در مرکز این دایره‌ای که بخار و غبار به صورت ابر تیره در آمده واقع شده بود، زمین یکی از گرد بادها بوده است.
- کره زمین با سرعت 5/18 مایل در ثانیه به دور خورشید در حال حرکت است. همانند تمامی اجسام دیگری که در مدارهای هیأت، حرکت و راهشان از قوه میل به مرکز پیروی می‌کنند درست همانند پوست حلزون بسیار بزرگی که روی یک نخ نامریی قرار داشته باشد.همان طور که کره دور می‌شود نیروی میل به مرکز به وسیله کشش نیروی جاذبه زمین بین خورشید و کره زمین ایجاد می‌شود. اگر کره زمین از دور زدن باز بایستد روی خورشید سقوط خواهد کرد.
خوشبختانه در فضا بخار آن قدر وجود ندارد که گردش زمین را آهسته کند و فقط از اندازه مدار زمین به طور بسیار ملایمی کاسته می‌شود.
- زمین در فضا به شکل مارپیچ در حال حرکت است به علاوه این که کره زمین از مغرب به مشرق روی محور خودش هر بیست و چهار ساعت یک بار می‌چرخد. اندازه گیری‌های جدید صورت گرفته نشان می‌دهند که محور شمالی جنوبی کره زمین جنبش نسبتاً مختصر و نامنظمی دارد. همچنین ساعت‌های بسیار دقیق نشان می‌دهند که طول روزها به طور بسیار ملایمی تغییر می‌کند.
البته به عقیده بسیاری از صاحب نظران این طولانی شدن ملایم روزها به دلیل زیاد شدن جزر و مدهای انرژی محرک گردش زمین است. البته اساس جزر و مدهای دریا به واسطه کشش نیروی جاذبه ماه است.خوشبختی بشری که روی زمین زندگی می‌کند در این است که زمین تندتر نمی‌چرخد وگرنه وقتی که نیروی گریز از مرکز از نیروی جاذبه بیشتر می‌شد زمین و تمامی متعلقاتش در فضا پخش می‌شدند.
- یک نکته جالب در مورد زمین این است کسی که روی خط استوا زندگی می‌کند در واقع از کسی که در هر یک از قطب‌های زمین است تندتر حرکت می‌کند.
عقل از تکرار بیزار است ولی احساس همیشه تکرار را دوست می دارد همان طور که طبیعت تکرار را دوست دارد
زمین و طبیعت دارای شگفتیهایی عجیبی ایست که فلسفه ای اعجاز انگیز فراتر از تفکر بشر از خلقت الهی است
از تکرار چهار فصل زیبا و قشنگ از اقیانوسهای بی کران روی زمین اعماق زمینی که در مواد مذاب و پوسته هایی که هنوز انسان نتوانسته بیشتر از 12262متر در زمین حفر کند که آن هم 14 سال به طول انجامیده است
منابع ذخیره زیر زمینی، طلاهای موجود در اعماق زمین که تحقیقات نشان داده ان قدر طلا در اعماق زمین وجود دارد که دور کره زمین را می توان لایه ای از طلا گرفت و در ظهور اقایمان مهدی عج الله این قدر طلا از قعر زمین بیرون ریزد که چشم هیچ کس بر ان نباشد جز حیران و تعجب انسان که هر کس پی اعمال خوب و بد خود باشد
زمین در تکرار چرخش در خود و همان طور چرخش در دور خورشید
آسمان در تکرار شب و روز و پنهان و روشن شدن ستاره های قشنگ و بی کران
خورشید در تکرار غروب و طلوع و هزاران حرف دیگر از شگفت های طبیعت که برای گفتن بسیار است
گویا طبیعت از تکرار جان گرفته و قرنهای دراز است که در تکرار خود هر سال در تجدید و تغییر است
آیا خلقت زمین در پایداری جاودانه خواهد بود یا این جاودانه پایانی خواهد داشت چگونه به وجود امده در مقیاس با ماه و خورشید و ستارگان در چه حجم قرار دارد خورشید از چه نوع روشنایی برخوردار است که پایانی ندارد و این روشنایی در مبدا چگونه بوجود آمده که در مقیاس با زمین و ماه در یک فاصله ای قرار گرفته که در اتفاق شب و روز است
اگر با یک بالن از زمین فاصله بگیریم گویا زمین به شکل توپی ایست که در هوا معلق است که هنوز بسیاری از این وسعت کشف نشده چگونه این وسعت به این عظمت در مبدا و معلق به وجود امده و تمام اجسام جذب زمین اند و هیچ گاه در حالی که معلق است از زمین فاصله نمی گیرند
و این شگفتی و عجایب بر چه فلسفه ای به دور خورشید می چرخد که شب و روز بوجود می آید
تمامی ما حتما روزی با ماشین شخصی خود مسافرت کرده ایم مثلا در مسیر تهران مشهد که یک مسیر یک روزه است آیا تا به حال به وسعت زمین و کوههای اطراف که چپ و راست ما را فرا گرفته و در سرعت 100 کیلومتر می پیماییم تامل کرده اید حتی باز هم اگر یکی از قسمت ها (چپ و راست ) را انتخاب کنیم و به راه خود ادامه دهیم باز به کوه هایی برخورد خواهیم کرد که در چپ و راست ما قرار دارد و همین طور بی کران ادامه دارد و شاید هنوز خلقت انسان بر تمامی این وسعت دست نیافتنی است
که انسان ها و تمام مخلوقات الهی با تمام این واقعیت و شگفتی های فوق در بستر زمین در رفاهی کامل و آرامش در حال زندگی هستند در حالی که تمامی انسانها به عنوان مسافرین زمین با سرعت 107182 کیلومتر در ساعت در حال چرخش است
هوا یکی از موهبت هایی است که در زمین وجود دارد که در هیچ منظومه شمسی جوی پر از هوا نیست تنها توصیف فوق در رابطه با زمین و شگفتی های ان بود اگر ما در یک منظومه دیگر بودیم و در آنجا زندگی ممکن بود آیا آسمان مان چه رنگی و کجا بود و شش منظومه دیگر در چه موقعیتی واقع بود
چشمهایمان را ببندیم و اندکی این گفته را تجسم کنیم و خود را در آسمان منظومه ی دیگر بیابیم تا عظمت این تامل را درک کنیم
اگر جای تردید نیست حکمت این قدرت در چیست
در زیر به چند مورد شگفتیها پرداخته می شود
زمین از اقیانوس هایی پر از اب پوشیده شده
اگر شما 68 کیلو گرم وزن داشته باشید روی ماه 11 کیلو و روی خورشید 19 کیلو خواهید بود
زمین در 50 بیلییون سال آینده می تواند روزی 1000 ساعتی داشته باشد
چرا که گردش زمین به دور خود در حال افزایش است
90 درصد زمین لرزه ها در امتداد حلقه ی آتش در اقیانوس آرام می افتد
ذخیره آبی به میزان سه برابر حجم تمام اقیانوس ها در اعماق زمین وجود دارد
رنگین کمان ها معمولا دایره ای شکل اند که افق زمین قسمت پایینی آن را مسدود می کند
20 درصد اکسیژن زمین از درختان و جنگلهای آمازون تولید می شود
اگر ماه نبود تنها روزهای ما 6 ساعت بطول می انجامید
هسته زمین به اندازه خورشید داغ است
زمین تنها جایی در منظومه شمسی ایست که اب بصورت جامد مایع گاز است
هر روز از 24 ساعت تشکیل نشده است بلکه از 23 ساعت 56 دقیقه 4 ثانیه است
حدود 22 هزار شی دست ساز بشر دور کره زمین معلق می چرخند
یک ایده شاید روزی بیاید که این قدر که ماشین و وسیله در زمین موجود است همان قدر هم در اسمانمان در پرواز باشد
اسمانتان آبی خالقی اسفاد
در راز شب چون زوزه گرگان
بوی شبیه خون
در اعتماد گرگ می آید
فرسنگ ها در بستر یک دشت
دشت نبرد خون در میدان
جنگ نبرد میش با گرگ است
میش از زمین خشک می نالد
گرگ از فراق میش در فکر است
در شام شب چون رازها پیداست
خالقی (عرفان )
شب را برای گفتنی هایم
در انتظار شام مهتابی
هر لحظه در رسیدن با او
با خود برای بودن مبهم
در تار تار تار تنهایی
هر شب شب باران دعا کردم
خالقی (عرفان )
روزی بر دامن دشت باغ می شود
کوه هموار
باغ جان می گیرد چون بهشت
می خوابیم می خوریم می پوشیم
و لذت حیات است زندگی
گهی چون سیاهی باغ تباه می شود چون دشت
این چه دشتی ایست که باغ می شود
و باغ دشت
خالقی اسفاد
کاش من پائیز بودم
برگ برگ لبریز بودم از خزان
کاش من پائیز بودم
ساکت آرام بر کنج دلم لبریز بودم
کاش در اندوه دردم در ملالم می نشستم منتظر
در نسیم ظلمت باد سیه دل چشم به راه
برگ های آرزویم در شرار آفتاب گرم و سوزان زرد می شد
قلب من در درد خود هر روز در خود سرد می شد
کاش من پائیز بودم
کاش من لبریز بودم از ملال
کاش این طوفان وحشی می شکست بال و پرم یا جنگ می زد بر حیات آرزوهای خیالم
کاش من پائیز بودم
برگهایم رنگی و زرد و خزان آمیز بودم
کاش من پائیز بودم
کاش من پائیز بودم
شاعر:::خالقی (عرفان )
نگاه تیره رو خاموش ننشین
ز زار و خسته مسکین غم دار
گهی آرامشی بر قلب ظلمت
چه تابان است نور این مشقت
عرفان
همانا ما آسمانها را به زیور ستارگان آراستیم و آن را از هر شیطان حفظ کردیم. آیا زمانی که ما مردیم و خاک و استخان شدیم حتما بر انگیخته می شویم
و آیا پدران پیشین ما هم بر انگیخته می شوند
بگو آری در حالی که خوار و ناچیز هستید جز این نیست که آن یک فریاد ناچیز است وقتی واقع شود همه زنده می شوند و قیامت را می نگرید و
آن روز حق و باطل است
که همواره آن را انکار می کردید
منبع کتاب آسمانی
و هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر اینکه روزیش بر خداست و میداند خدا جایگاه و پایگاهش را
همه اینها در دفتری ایست که آشکار کننده است
اگر خدا به تو زیانی برساند بر طرف کننده ای جز خود او کسی نیست و اگر خیر برایت خواهد جلوگیری برای فضل او نباشد 
برساند ان را به هر که خواهد از بندگانش
او آمرزنده و مهربان است
پیام عشق
پیام عشق را از درگه او
شنیدی چون که مرغان در سحر گاه
به بانگ صبح غریبان گریه می کرد
پریشان مرغ شب
گم کرده ره را
شاعر خالقی اسفاد
چقدر برای فردا در انتظار بودیم چقدر آرزوی رویاهای آینده را بر دلمان حک کرده بودیم
آری آری امروز همان فردایی ایست که دیروز منتظرش بودیم
اگر می دانستم که این جغد شومی هر روز بر دیوار فردایمان رخنه خواهد کرد
از همان کودکی او را از روی دیوار خانه کاه گلی پرواز نمی دادم و می گذاشتم از همان کودکی آرزوهایمان را آواز می خواند
آری چقدر ناجوانمردانه رقم خورد
ان فردایی که امروزی پلید است
از غرش ابرها
از ماه خاموش و از خورشیدی که هر روز در خودش می سوزد
دلم هوای همان کودکی ایست همان ده کده شیرین روستایی
دلم هوای وطن است همان وطنی که اشکهایم را مرحم بود
کاش هیچ وقت فردا نمی شد و در رویای کودکانه و عاشقانه خودم در تکرار بودم
دلم هوای وطن است. دلم هوای وطن است
دلم می سوزد از باغی که می سوزد
خالقی
گه چنان در تصور خاموش
ره در وجود تو شکوفایی ایست
گویا در زمزمه فکرم
نور شفق روشنایی ایست
خالقی ::عرفان
دنیای اتشونی
سوالی که جوابش برایم قابل تامل و اندیشه بود شاید تحرکی در مخاطب تامل انگیز باشد .
روزی بر مادری از دیار کهنه به عرض سلام و ادب وارد شدم
چون در خانه وارد شدم وچشمم به مادر افتاد پرسیدم
در چه حالی مادر ، زندگی را خوشی هست یا مشقت است
در حالی که داشت سری تکان می داد به بهانه یاس گفت ای مادر این چه سوالی ایست این دنیا که دنیای جشن و سرور است .
دنیای عیش و نوش و خود پاس داری دنیای خنده وشادی دنیای تصمیم و تدبیر
دنیای خواب و بیداری ، آنچه را خواهی
چه شده است مادر مرا مفهومی نیست تو را خوش است یا درد ، من نفهمیدم
گفت این دنیا دنیای ایست که خودت تصمیم می گیری خودت می خواهی و می خوابی و هر شب خنده و جشن است
ولی ان دنیا دنیای آخرت است دنیای آتش است ، دنیای اعمال نیک و بد
ما را چه آید در ان دنیا
اینجا که هر شب شب اتشونی ایست
و آنجا بود که تاملی عمیق در من احاطه شد و سکوتی خاموش
نگارش خالقی اسفاد
بنشین سفره دل با تو چنین گفت بیان
که چنین خوش سخن است با تو فضیلت شکران
من از این حاوره گویم به تعریض بنشین
که به تصریح نگار است به دل چون شیرین
چو از این جهان چشم بستن خوش است
به نیکوی اعمال خرت دل خوش است
چو دستی گرفتی ز اندیشه ای
به مردانگی دست بستی ره توشه ای
بماند در این جاودان نیک و بد
خوشا نام نیک است بر این خرد
نماند به گفتار و کردار پوشش در او
به خلقت ز گیتی به الهام او
چو شیرین زبان گفت و ماند یادگار
به کردار و گفتار پندار این روزگار
شاعر خالقی (عرفان )
زن حسود
همسایه اى داشت به نام خواجه سلمان که مردى ثروتمند و بسیار شریف و محترم بود، زن بر خواجه رشک مى برد و مى کوشید که اندکى از نعمت هاى آن مرد شریف را کم کند و نیک نامى او را از میان ببرد؛ ولى کارى از پیش نمى برد و خواجه به حال خود باقى بود. عاقبت روزى تصمیم گرفت، که خواجه را مسموم کند: حلوایى پخت و در آن زهرى بسیار ریخت و صبحگاهان بر سر راه خواجه ایستاد؛ هنگامى که خواجه از خانه خارج شد، حلوا را در نانى نهاده، نزد خواجه آورد و گفت: خیراتى است. خواجه، حلوا را بستاند و چون عجله داشت، از آن نخورده به راه افتاد و به سوى مقصدى از شهر خارج شد. در راه به دو جوان برخورد که خسته و مانده و گرسنه بودند. خواجه را بر آن دو، شفقت آمد. نان وحلوا را بدیشان داد؛ آن دو آن را با خشنودى فراوان، از خواجه گرفتند و خوردند و فى الحال در جا مردند. خبر به حاکم شهر رسید، و خواجه را دستگیر کرد، هنگامى که از وى بازجویى شد، خواجه داستان را گفت. حاکم کسى را به سراغ زن فرستاد، زن را حاضر کردند، چون چشم زن به آن دو جنازه افتاد، شیون و زارى آغاز کرد و فریاد و فغان راه انداخت؛ معلوم شد که آن دو تن، یکى فرزند او، و دیگرى برادر او بوده است. خود آن زن هم از شدت تأثر و جزع پس از یکى دو روز مرد. آرى خودم کردم که لعنت بر خودم باد. این حسود بدبخت، گور خود را با دست خود کند و دو جوان رعنایش را فداى حسد خویش کرد؛ تا زنده بود، پیوسته در عذاب بود و سرانجام جان خود را در راه حسد از دست داد و در جهان دیگر به آتش غضب الهى خواهد سوخت
شب را دوست می دارم و نمی دانم که شب چیست
شب را دوست می دارم چرا که برایم سکوت فریادها گفتن است
شب را دوست می دارم و ندانم که روزم چیست
شب را دوست می دارم و ندانم که ماه چیست
ماه را دوست دارم و ندانم که گاه حلالش چیست یا گاه قرص
شب را دوست می دارم و ن دانم که چرا پیش از روز نیست
شب را دوس دارم و حیرانم که فردایم روشن است وچرا در این شب و روز مخدوشی نیست
شب را دوست دارم و ندانم که چرا
باز امشب ماه من قرص است
باز از نور شفق پیداست
باز فردایم صریح شیداست
باز خورشیدم می تابد
باز آهنگ زمین دریاست
این چه پنهانی ایست
باز از چرخ فلک پیداست
ماه من تنهاست
این قمر تنها می تابد
یا با خورشید سوزانش
این تماشا ئی ایست
این مداری بر زمین چرخد
نه توان شب به پیش روز را دارد
نه توان ماه بر سوزان عشق دارد
این منزه داند از عظم الهی را
این کلامی چون حیران است
این معما است
خالقی (عرفان )
از نشانهای الهی شب است که پوششی بر روز دارد و روز روشن از تصریح روشنایی جهان خلقت است .و از نشانهای الهی خورشید است و به سوی قرار گاهش در حرکت است و این اندازه گیری شکست ناپذیری از قدرتی عظیم و تواناست
و برای ماه منزل هایی قرار دارد که به صورت شاخه کهنه هلالی شکل و زرد رنگ خرما برگردد و باز کامل شود
نه برای خورشید توان است که به ماه برسد و نه شب از روز پیش می گیرد این به چه مداری ایست که می چرخد این قدرتی بزرگ است
قدرت الهی قدرت خدای توانا و دانا
سوره یاسین ایه 36-40
قسم به قرآن حکم کننده به حق که ای پیامبر خدا که از جانب خدا به راه راست فرستاده شدی این قرآن از جانب خدای عزیز و مهربان نازل شده تا گروهی که پدرانشان هم بین نیافته اند بترسانی که ایشان از حقایق بی خبرند . البته وعده عذاب در باره اکثر آنها حتمی و لازم گردید . وایشان ایمان نمی آورند
همانا قرار دادیم در گردنهای ایشان غلهایی که تا به زنخهای ایشان پیوسته است و ایشان سر در هوا مانده و چشم بر هم ننهند.
سوره یاس از. یک تا 7
داستان سگ با وفا
سال ها پیش مدتی را در جایی بیابان گونه بسر می بردم. عزیزی چهار دیواری خود را در آن بیابان در اختیار من قرار داد.
یک محوطه بزرگ با یک سرپناه و یک سگ. سگ پیر و قوی هیکلی که برای بودن در آن محیط خلوت و ناامن دوست مناسبی به نظر می رسید.
ما مدتی با هم بودم و من بخشی از غذای خود را با او سهیم می شدم و او مرا از دزدان شب محافظت می کرد.
تا روزی که آن سگ بیمار شد.به دلیل نامعلومی بدن او زخم بزرگی برداشت و هر روز عود کرد ، تا کرم برداشت. دامپزشک، درمان او را بی اثر دانست و گفت که نگه داری او بسیار خطرناک است و باید کشته شود. صاحب سگ نتوانست این کار بکند. از من خواست که او را از ملک بیرون کنم تا خود در بیابان بمیرد.
من او را بیرون کردم. ابتدا مقاومت می کرد، ولی وقتی دید مصر هستم، رفت و هیچ نشانی از خود باقی نگذاشت. هرگز او را ندیدم.
تا این که روزی برگشت از سوراخی مخفی وارد شده بود، این راه اختصاصی او بود. بدون آن زخم وحشتناک. او زنده مانده بود و برخلاف همه قواعد علمی هیچ اثری از آن زخم باقی نمانده بود.
نمی دانم چه کار کرده بود و یا غذا از کجا تهیه کرده بود؛ اما فهمیده بود که چرا باید آنجا را ترک می کرده و اکنون که دیگر بیمار و خطرناک نبود ، بازگشته بود.
در آن نزدیکی چهاردیواری دیگری بود که نگهبانی داشت و چند روز بعد از بازگشت سگ، آن نگهبان را ملاقات کردم و او چیزی به من گفت که تا عمق وجودم را لرزاند.
او گفت که سگ در آن اوقاتی که بیرون شده بود، هر شب می آمده پشت در و تا صبح نگهبانی می داده و صبح پیش از این که کسی متوجه حضورش بشود، از آنجا می رفته. هرشب …
من نتوانستم از سکوت آن بیابان چیزی بیاموزم؛ اما عشق و قدرشناسی آن سگ و بی کرانگی قلبش مرا در خود خرد کرد و فرو ریخت. او همیشه از استادان من خواهد بود.
راوی :::: نگهبان
